جنبشی که فرونشاندنی و نابودشدنی نیست و باز هم زبانه کشیده، پیروز خواهد شد

آینده از آنِ طبقه کارگر و زحمتکشان پیرامون آن است

در کنار شمار فزاینده ای از رفتار زننده، فرستادن زندانیان سیاسی به بیغوله هایی به نام زندان و سرکوب هایی که بویژه پس از واپسین توسری خوارکننده از سوی امپریالیست های «یانکی» و نوکر حلقه بگوش آن: رژیم فراراست «عزراییل»، افزایش باز هم چشمگیری یافته، این هم نمونه ای دردناک و بیم برانگیز از رفتار رژیمی ورشکسته و سزاوار سرنگونی درنگ ناپذیر است که چون کَنِه روی بدن ایرانی سرگشته چسبیده و خون می مکد (گزارش زیر این یادداشت). با خود می اندیشم، چنین رفتار و کرداری در این روز و روزگار همچنان بیم برانگیز برای ایران و ایرانی، چه آرشی می تواند داشته باشد؟ پرسشی که پاسخ آن روشن است:
خوش رَخسی باز هم بیش تر برای همان ها که به بهانه ی سرکوب خرموش های اسلام پیشه ی ننگ ایران و ایرانی، هم دستاوردهای دانشورانه و فن آوری های میهن مان که تنها «انرژی هسته ای» را دربر نمی گیرد، آماج یورش های خود نهاده و تا اندازه ای بسیار درب و داغان کردند و هم بدست همین رژیمِ سرکوبگر و دشمنِ توده های مردم و خلق های ایران زمین، جنبش توده ای و در کانون آن: «کارگری» که از برآمد آن سخت می ترسند را به واپس نشاندند؛ جنبشی که بویژه از سال ۱۳۸۸ به این سو گاهی زبانه کشیده، هم آن ها و هم این ها را از آینده ترسانده و گاهی زیر خاکستری گرم هستی خود را از گزند پاس داشته است؛ جنبشی که فرونشاندنی و نابودشدنی نیست و باز هم زبانه کشیده، پیروز خواهد شد.

توده های مردم ایران به چنان آگاهی نسنجیدنی با پنج دهه پیش دست یافته اند که دیگر نتوانید، خودفروخته ای رنگ و لای اَب (لعاب) زده را به سَروَری و پادشاهی شان رسانده، چپاول تان را پی گیرید. نیک می دانم و می دانیم که تیردانِ («جعبه») پاندورای تان انباشته از تیرهای زهرآگین، داروهای خواب آور و نقل و نبات های رنگین است؛ با این همه، کوشش هایی که هم اکنون بویژه در «ممالک محروسه ی شیطان بزرگ» و «انگلیس» برای یافتن نامزدی شایسته بجای رژیم ورشکسته ی کنونی آغازیده اید، نخش بر آب شده و به برآیندی درخور بسودتان نخواهد انجامید؛ «آینده از آنِ طبقه کارگر و زحمتکشان پیرامون آن است»*

مرگ بر امپریالیسم! نابود باد سیهونیسم و همه ی گونه های رونوشت شده ی آن در کالبد این یا آن کیش و آیین!

زنده و پاینده باد همبستگی توده های مردم جهان از هر ملیت و رنگ و نژاد و کیش و آیینی! 

سرنگون باد گروهبندی های خرموش اسلام پیشه ی فرمانروا بر میهن مان در جنگی ساز و برگ یافته به جنگ ابزار!

برپا، پایدار و پیروز باد پیشانی یگانه ی خلق های ایران برهبری طبقه کارگر!

ننگ و نفرت بر همه ی رژیم هایی که به هر شوند سودجویانه و کوته بینانه از رژیم تبهکارِ دزدان اسلام پیشه ی ننگ ایران و ایرانی پشتیبانی می کنند!

ب. الف. بزرگمهر   ۱۱ تیر ماه ۱۴۰۴

* «آینده از آنِ طبقه کارگر و زحمتکشان پیرامون آن است»  ب. الف. بزرگمهر    ۱۸ دی ماه ۱۳۹۶

https://www.behzadbozorgmehr.com/2018/01/blog-post_92.html 

***

ضرب و شتم شدید سه متهم پرونده اکباتان در زندان قزل‌حصار

بنا بر گزارشهای منتشره در شبکه های اجتماعی، در پی حمله مأموران گارد ویژه زندان قزل‌حصار به سالن ۳ اندرزگاه ۱۰، سه تن از متهمان پرونده شهرک اکباتان به نام‌های نوید نجاران، علیرضا برمرز پورناک و امیرمحمد خوش‌اقبال با ضربات باتوم و شوکر شدیداً زخمی شدند.

این سه زندانی که با اتهامات سنگین و احکام احتمالی اعدام مواجه‌اند، به‌رغم وضعیت حساس پرونده‌شان، در میان زندانیان خطرناک نگهداری می‌شوند و مرتباً مورد آزار، تهدید با سلاح سرد و فشار روانی قرار دارند.

در تاریخ نهم تیر ۱۴۰۴، پس از درگیری میان زندانیان، مأموران گارد با خشونت وارد بند شده و همه زندانیان را مورد ضرب‌وشتم دسته‌جمعی قرار دادند.

اسامی دیگر متهمان پرونده اکباتان که در شرایط مشابه و با خطر اعدام مواجه‌اند، شامل: میلاد آرمون، علیرضا کفایی و حسین نعمتی است.

نگهداری این متهمان سیاسی در بندهای پرخطر و اعمال خشونت مداوم علیه آنان، نه‌تنها خلاف اصول حقوق بشری و مقررات سازمان زندان‌هاست، بلکه نشان‌دهنده سیاست آگاهانه‌ای برای فشار مضاعف و شکستن روحیه این زندانیان است.

برگرفته از «تلگرام»   ۱۰ تیر ماه ۱۴۰۴ (بختی برای ویرایش این گزارش نداشتم.  ب. الف. بزرگمهر)