اگر می خواهید خیر از قراردادهای «لوزان» و «وین» تان ببرید ... ـ بازپخشش

بازپخشش به بهانه ی سیاه بازی های تازه و پیگیری خر رنگ کنی با همکاری دیگر دست اندرکاران در آن گفتگوهای ننگین و ایران بربادده:
«اگر غرب حسن نیت نشان دهد، توافق خوب در دسترس است. هیات ایرانی مذاکراتی منطقی، قوی، متین و نتیجه محور را دنبال می‌کند.» (برگرفته از «مشرق» ۱۱ آذر ماه ۱۴۰۰) از یاوه های خنده دار و همزمان غم انگیز دروغگویی مادربخطا تمرگیده در جایگاه وزیر برونمروزی گروهبندی های خرموش اسلام پیشه ی فرمانروا بر میهن مان در هماوندی با گفتگوهایی که همچنانکه دور پیشین آن در دوره ی کارپردازی آخوند پفیوز امنیتی: حسن فریدون روحانی شده گوشه هایی از آن را نشان داد، بخش بزرگی از آن پیرامون چالش هایی بگونه ای نسبی خرده ریز از آن میان، از چفت و بست درآمدنِ حساب های پر و پیمان بانکیِ برخی از سردمداران و کارچاق کن های «نظامِ پوشالی خرموش پرور» و خودِ «کیر خر نظام» در بانک های باخترزمین بود و به باور من، همچنان هست؛ درخواست هایی از سرِ درماندگی که «یانکی» ها زیرِ بار آن نرفته و آن ها را بیرون از چارچوب قراردادهای پیش تر دستینه شده در وین و لوزان و ناهماوند با آن می دانند و دستکم از دیدگاه آنچه «حقوق» نام گرفته، درست نیز می گویند.

سرنگون باد گروهبندی های خرموش اسلام پیشه ی فرمانروا بر میهن مان!

ب. الف. بزرگمهر   ۱۱ آذر ماه ۱۴۰۰ 

***

اگر می خواهید خیر از قراردادهای «لوزان» و «وین» تان ببرید ...

اگر می خواهید خیر از قراردادهای «لوزان» و «وین» تان ببرید، بازخواست را کنار بنهید* و به کار انجام شده و کوشش پربارِ حسن و محمدجواد و عین الله و اینا گردن بنهید؛ تنها کاری که برای تان مانده، دستینه کردن همه ی آن چیزهایی است که سیاه روی سپید نوشته شده و آماده است؛ وگرنه، جز دیپلماسی چیز‌های دیگری هم هست.**

از زبان «جنِّ بوداده»:  ب. الف. بزرگمهر   ۲۵ شهریور ماه ۱۴۰۰

https://www.behzadbozorgmehr.com/2021/09/blog-post_16.html

* روز و روزگار دژخیم الدوله و گروهبندی تازه، کمی به این داستانک می ماند:
مردی به سفر رفته پس از چند سال بازمی گردد که پسربچه ی چندساله ای را در اتاق می بیند و چون جویا می شود، زن می گوید:
حسنی خودمان است که در رفتن تو حامله اش بودم؛ و پس از دقایقی یکی کوچک تر از او به اتاق می جهد و پاسخ آن هم این می شود که حسینی مان است و هنوز مرد وجود این دو را نتوانسته بود حلاجی بکند که صدای شیرخواره ای از اتاق بغل بلند می شود و چون مرد به مواخذه برمی آید، زن می گوید:
اگر می خواهی خیر از حسن و حسین ات ببری، حرف مصطفی را اصلا نباید بزنی!

برگرفته از «کتاب کوچه»، حرف «ت»، افزوده های الف، زنده یاد احمد شاملو با همکاری آیدا سرکیسیان، چاپ سوم، ۱۳۸۷

https://www.behzadbozorgmehr.com/2013/03/blog-post_24.html

** خبرنگاری در نشست رسانه ای روزانه ی «کاخ روسیاه» (نامور به سپید) از سخنگوی آن، «جنیفر ساکی» (یا همانا «جنِّ بوداده ی دَم و دستگاه دیوانسالاری یانکی ها») پرسید: ایران هم اکنون یک گفتگوگر بلندپایه ی هسته‌ای دارد که نشان می دهد آن‌ها آرایش (موضع) سخت تری [در گفتگوها] خواهند گرفت. آیا مِهتَرِ جمهوری (همانا «پرزیدنت بادبادی») هنوز بر این باور است که می‌تواند گفتگو با ایران [بخوان: گروهبندی های خرموش اسلام پیشه ی فرمانروا بر میهن مان!] درباره ی چالش هسته‌ای را از سر بگیرد؟

«جنِّ بوداده» در پاسخ گفت:
او («پرزیدنت بادبادی») همچنان بر این باور است که یک راه «دیپلماتیکِ» رو به جلو، بهترین راهِ پیش روست و بازگشت به دوره‌ای از زمان که ما در مورد توانمندی ‌های هسته‌ای ایران آگاهی داشته باشیم و بتوانیم با همپایان (شرکای) جهانی خود کار کنیم تا آن‌ها را پاسخگو (مسوول) کنیم، بهترین گام است.

وی در پی افزود:
بخودی خود روشن است که دیوان برونمرزی (وزارت خارجه) باید برآورد کند به همراه دیپلماسی چه چیز‌های دیگری [همانا «واینا»ی «کیر خر نظامِ خرموش پرور»] نیز هست.

بنیاد داده ها برگرفته از گزارشی رویهمرفته شلخته و نارسا از «اسپوتنیک» ۲۵ شهریور ماه ۱۴۰۰ (با ویرایش، پارسی و بازنویسی درخور از اینجانب؛ افزوده های درون [ ] و ( ) نیز از آنِ من است.  ب. الف. بزرگمهر)