بیم و امید به همان اندازه آسمانی اند که زمینی ـ بازپخشش

بیم و امید همواره پا به پای یکدیگر در ستیز و کشاکش بوده و هستی مردم جهان را انباشته اند؛ گرچه، شاید هیچگاه نه اینچنین نزدیک و همپای یکدیگر. سخن بر سر مرگ و زندگی است که این یک، رنگین کمانی از خوشبختی توده های مردم در همه جای جهان را نوید می دهد و آن یک، آذرخشی است سوزاننده و مرگبار با نوایی بم و بیم برانگیز. هر دو به همان اندازه آسمانی اند که زمینی؛ یکی بازتاب نیک ترین آرزوهای دیرینه ی آدمی است که در آسمان نقش می بندد و دیگری داغ و درفشی آسمانی است که انگ و نشان خویش را بر زمین می کوبد. یا باید در برابر این یک سر فرود آورد و خمودی و مرگ را پذیرا شد یا با سری افراشته به رنگین کمان آرزوهای نیک آدمی پیوست و در راه به بار نشستن آن دلاورانه رزمید. دیگر چون گذشته ای نه چندان دور، جایی گَل و گشاد در میان این دو در هیچ جایی از جهان هستی ندارد. ناگزیر به گزینشی! دیر بجنبی، سیلابِ در راه، غرش کنان ترا بجایی درخور هستی ات خواهد برد و فرو خواهد نشاند. روشن کن چکار خواهی کرد! دلاور باش و خود برگزین!

ب. الف. بزرگمهر    ۲۵ شهریور ماه ۱۳۹۶

https://www.behzadbozorgmehr.com/2017/09/blog-post_44.html