نوشته ای است کم مایه و از آن برجسته تر، بی سمتگیری باریک
از گوشه چشم «سوسیالیسم دانشورانه» که بیش از دو سال پیش در گاهنامه ی آن حزب
وامانده درج شده بود. آن را گذاشته بودم برای کار بیش تر و آماده نمودن یادداشتی
تئوریک ـ سیاسی که مانند بسیاری دیگر از نوشته های سال های کنونی، نیمه کاره ماند؛
و درباره ی این یکی، حتا نه پیش نویس هایی درخور؛ تنها درباره ی این گزاره در یکی
از بندهای آن:
«امروزه راهنماهای رسمی حزب کمونیست چین، مارکسیسم ـ لنینیسم، اندیشههای مائو تسهدونگ، نظریهٔ دنگ شیائو پینگ، اندیشهٔ مهم ”سه نمایندگی و دیدگاه علمی به توسعه“ است.»* یادداشتِ کوتاهِ زیر را نوشته بودم که بگمانم به اندازه ای بسنده گویا باشد:
آقایان! اندکی خِرَد که در سر دارید؟! «مارکسیسم ـ لنینیسم»
[بخوان: «سوسیالیسم دانشورانه»]، اندیشههای مائو تسهدونگ و نظریه ی دنگ شیائو
پینگ با هم در یک جوال نمی گنجند؛ درست بسان آن است که به گربه و موشِ «دنگ شیائو
پینگ»، سگی نیز بیفزاییم تا الم شنگه ای بزرگ پدید آید!
ب. الف. بزرگمهر ۳۱ فروردین ماه ۱۳۹۹
https://www.behzadbozorgmehr.com/2020/04/blog-post_774.html
* برگرفته از «چشمانداز سوسیالیسم پیشرفته در چین: نگاهی به برگزاری کنگرهٔ نوزدهم حزب کمونیست چین»، «نامۀ مردم»، شمارۀ ۱۰۳۷، ۸ آبان ماه ۱۳۹۶
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
از دریافت دیدگاه ها و انتقادهای شما خرسند خواهم شد.