شیرینی آن به اندازه ای است که وختی سوداگرانِ مان آن را در دهان مبارک و میمون شان می نهند ...

شیرینی آن به اندازه ای است که وختی سوداگرانِ از جان عزیزترمان آن را در دهان مبارک و میمون شان می نهند، چون قند آب شده و ناپدید می شوند. می گویید نه! بفرمایید سری به «نیشکر هفت تپه»، «فولاد اهواز»، «ماشین سازی اراک» و الی ماشاء الله ده ها جای دیگر ولایت بزنید تا نتایج ملموس آن را بچشمِ مبارک و میمونِ خود ببینید؛ البته بجز اینا دالان هایی که با پول و سرمایه ی برادران روسی در جای جای ولایت در دستِ ساخت است را هم نباید فراموش نمود که انشاء الله «نتایج آن در میان مدت و نه چندان دراز مدت ظاهر خواهد شد»*

دنباله ی پرچانگی «حضرتِ کیر خر» از زبان اینجانب: ب. الف. بزرگمهر   ۱۸ فروردین ماه ۱۴۰۳

* «واقعیت های تلخ اختساد، گرانی، بی ثباتی بازار تنزل ارزش پول ملی است ... انتظار بجای مردم این است که تصمیمات و اقدامات اقتصادی مسوولان در زندگی آنها اثر محسوس و ملموس داشته باشد؛ باید این انتظار برآورده شود ... بخش شیرین اختساد، فعالیت های وسیع زیر ساختی است که نتایج آن [انشاء الله] در میان مدت و نه چندان دراز مدت ظاهر خواهد شد.»

گزیده ای از بیانات «کیر خر نظامِ خرموش پرور» به بهانه ی فرارسیدن «روز قدس»، در بیست و سومین روز از ماه مبارک و میمونِ رمضان، رو به جَک و جانوران ریز و درشت «خیمه و خرگاه نظام»، برگرفته از «چوب دو سر گُه»   ۱۵ فروردین ماه ۱۴۰۳ (برجسته نمایی های بوم و افزوده ی درون [ ] از آنِ من است.  ب. الف. بزرگمهر)