این چتر هم به خودم رفته؛ درست همون وخت که اومدیم پیش این شازده نُنُر، بازیش گرفته. داره به حرفای اون کدو تنبل گوش می ده؛ ولی می دونم همه ی هوش و حواسش به این چتره که سر و ته باز شده و سوژه ی خوبیه تا وقت شام با ننه اش بگو بخندی داشته باشن. خُب! بذار بخندن. اینجا چی خنده دار نیست؟!
ب. الف. بزرگمهر ۱۱ امرداد ماه ۱۴۰۰
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
از دریافت دیدگاه ها و انتقادهای شما خرسند خواهم شد.