صفحات

۱۳۹۹ آذر ۲۸, جمعه

... و تاریخ مانند خدا «ستارالعیوب» نیست

تنها* شما گور‌خواب 
نیستید
ما هم گور‌خوابیم

خوابیده‌ایم
در گورِ خواب

بغض‌هایمان را
می‌خندیم

خنده‌هایمان را
بغض می‌کنیم

حرف نمی‌زنیم
تنها نگاه می‌کنیم
به آنها که تنها حرف می‌زنند
و نگاه نمی‌کنند

به آنها که گور‌خوابانی بدتر از ما و شمایند

به آنها که خواب می‌بینند زنده‌اند
وقتی دیگران
از دستشان
زنده زنده
به گور می‌روند

بیچاره آنها
که امروز
در گورِ دلِ مردم می‌خوابند
و فردا
در گورِ تاریخ خواهند خوابید
و
تاریخ
مانند خدا
«ستارالعیوب»** نیست ...

افشین یداللهی

برگرفته از «تلگرام» (برنام را از متن برگزیده ام.  ب. الف. بزرگمهر)

* با پوزش از نویسنده، بجای واژه ی نازیبای «فقط» در زبان پارسی، در سه جا واژه ی پارسی «تنها» را نشانده ام که بگمانم به متن آسیبی نمی زند.   ب. الف. بزرگمهر

** آمیخته واژه ی «ستارالعیوب» را با کاربرد شیوه ی نشانه گذاری در برخی زبان های اروپایی، اینگونه نوشته بودند: "ستارالعیوب" که در زبان پارسی، آرش آنچه در میان " " آمده را واژگون می کند؛ برای نمونه: "زیبا" به آرشِ زشت است.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

از دریافت دیدگاه ها و انتقادهای شما خرسند خواهم شد.