دنباله ی گفتگوی رسانه ای (ویدئوی
پیوست) از زبان آن دست اندرکارِ دَم و دستگاه دیوانسالاری «یانکی» ها:
... بله همینگونه است؛ ولی
یادم رفت، اشاره کنم که نه هیچکدام از ما فرمانداران و نه رییس جمهورمان، نمی توانیم
دو کار را همزمان به انجام برسانیم! ما نمی توانیم هم کشور را از ورشکستگی اقتصادیِ
پیش رو برهانیم و هم برای رهایی جانِ پیر و پاتال ها از این ویروس، هزینه های گزاف
کنیم و هر آن، نگرانِ جان شان باشیم! ما باید میان این دو، یکی را برگزینیم؛ شاید
خنده دار بدیده آید؛ ولی این به رفتار یکی از باهوش ترین رییس جمهورهای تاریخ مان:
«لیندون جانسون» می مانَد که نمی توانست همزمان، فوتبال آمریکایی تماشا کند و ژَد
(سَقِّز یا آدامس) بجود. خوب! در این باره، ناچاریم راهکار را به «گزینش طبیعی» واگذاریم:
هر کس نیرومندتر بود، زنده می مانَد و ...
می دانم ناخوشایند است و کاربردِ
«گزینش طبیعیِ» داروین که تنها دوران بسیار درازِ فرگشتِ طبیعی جانداران و
از آن میان، فرگشت میمون های آدم نما تا واپسین نمونه ی آدمی: «آدم هوشمند»* را دربرمی گیرد، در پهنه ی اجتماعی، کاری نادانشورانه
و نارواست و از دید برخی شاید تبهکارانه نیز باشد؛ ولی شوربختانه یا خوشبختانه با سمتگیری
سامانه ی اقتصادی ـ اجتماعی مان همسویی و هماهنگی دارد؛ شما آزادید آن را «قانون
جنگل»، «ترامپیسم» یا هر چیز دیگری بنامید؛ ولی نمی توانید با دیدی «درون سامانه
ای» جلوی آن را بگیرید و با بن بست روبرو می شوید؛ بزبانی باریک تر، ما با کَرانِگی
سر و کار داریم.
ب. الف. بزرگمهر هشتم فروردین ماه ۱۳۹۹
* Homo Sapiens
ویدئوی پیوست: «هر کس نیرومندتر
بود، زنده می مانَد»، برگرفته از «تلگرام» و نامگذاری آن از آنِ من است. ب. الف. بزرگمهر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
از دریافت دیدگاه ها و انتقادهای شما خرسند خواهم شد.