«... دوست داشتم که این تشکر قلبی خودم را به همهی
برادران و خواهران محترم پزشک و پرستار و کادرهای درمانی عرض بکنم. انشاءالله که
موفق باشید. کارتان بسیار با ارزش است. هم ارزش جامعهی پزشکی و پرستاری را در
جامعه بالا می برد که برده، هم مهمتر از این، ثواب الهی است که خدای متعال قطعاً
به شما اجر خواهد داد و ثواب خواهد داد.»*
می دانی که این ها برای فاتی
تنبان نمی شود. حتا خود برادران جان ننه شان: «ارزشی» که برای سر دادن شعارهای
کوبنده ی «ضد استکبار جهانی» یا چاقوکشی به میدان فرستاده می شوند، اَجر اُخروی را
به تحم شان نمی گیرند و چنانچه با ساندیس و قیمه پلو و گوشت کوبیده ی گوسپند و گاو
استکباری و اینا بزبان کژدم گزیده ات پذیرایی نشوند، آفتابی نمی شوند.
بماند که کار آن تخم سگ های نابکار با جانفشانی بزرگ پرستاران که با همه ی کمبودها
به یاری بیماران می شتابند و بیم بیماری های مرگبار را بجان می خرند از بنیاد،
سنجش پذیر نیست. با این همه، بجای حرف مفت های آسمانی ـ ریسمانی که یک پاپاسی هم
نمی ارزند و حواله دادن هر آدمی که سرش به تنش می ارزد به ثواب الهی و خدای مُتَّعال
«زِ تعارف کم کن و بر مبلغ افزا»
ب. الف. بزرگمهر ۱۳ اسپند ماه ۱۳۹۸
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
از دریافت دیدگاه ها و انتقادهای شما خرسند خواهم شد.