صفحات

۱۳۹۸ خرداد ۱۰, جمعه

کولبران، بی پناه ترین رنجبران ایران را دریابیم!

کشتار کولبران از سوی مرزداران مزدور، در مرزهای باختری کشور همچنان پی گرفته می شود

بر پایه ی گزارش‌ها و آمار در سال ١٣٩٧ بیش از ۲۵۰ تن از کولبران کشته شده و ده ها تن دیگر رمینگیر شده و از کار افتاده اند.

امسال تاکنون بیش از ۵۰ کولبر کشته و شمار بیشتری زخمی شده اند.

جوانان و مردان و گاه زنان برای دستیابی به درآمدی اندک و لقمه نانی برای خود و خانواده شان از خانه و کاشانه بیرون می زنند و تن بیجان شان به خانه برگردانده می شود.

در تازه ترین باره، حشره های شعبی («حشدالشعبی») دست پرورده ی رژیم خرموش ها نیز بکار گرفته شدند:
سەشنبە، ھفتم خرداد ماه، آن حشره های دست پرورده در همراهی با «سپاه پاسداران تاریک اندیشی»، در «منطقە سە چومان» مرز ایران و عراق، گروھی از کولبران را بی ھیچ هشدار یا ایستی، آماج رگبار گلولە گرفتند کە تاکنون خبر جان باختن دو نفر از آنها منتشر شده و سە کولبر دیگر نیز در آب غوته ور شده، جان سپرده اند.

کولبری نه پیشه است و نه کاری شایسته ی آدمی. کالبد و جان و روان کولبران، زیر این بارها خرد می شود و جان شان هم در پی پرت شدن از بلندی، سرما و یا شلیک تیر ستانده می شود. آن ها نه بیمه ای دارند و نه اتحادیه ای؛ از سوی خداوندان بار، خوار و کوچک می شوند؛ به راهداران باژ می پردازند و جان شان کفِ دست شان است.

برگرفته از «تلگرام اتحادیه آزاد کارگران ایران»  نهم خرداد ماه ۱۳۹۸ (با ویرایش، پارسی نویسی و بازآفرینی درخور از اینجانب؛ برنام نیز از آن من است.  ب. الف. بزرگمهر)


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

از دریافت دیدگاه ها و انتقادهای شما خرسند خواهم شد.