عِمران خان، هم خدا را دارد و هم خرما را

بوسه ای برای تو که هم این جهان را داری و هم آن جهان را

عِمران خان، آدمی بسیار دلبسته به کیش و آیین های اسلامی است؛ برای همین، هنگامی که به ایران قدم رنجه می کند بجای دیدار و روبوسی با رهبر ولایت خرموش ها بدیدار آقا امام رضا شرفیاب می شود تا دنباله ی سفرش، رنگ و بویی سپندینه (مُقَدَّس) بخود گیرد. عِمران خان تاکنون، دستِکم سه بار داماد شده است. اینکه آیا همه ی آن زنان را همچنان یکجا در کابین خود دارد، بر من روشن نیست و اگر چنین نیز باشد از دیدگاه آن شرع اَنورِ نه تنها کاری بد بشمار نمی رود که پسندیده نیز هست؛ افزون بر آنکه دارندگی است و برازندگی! با این همه، دگرگونی در شیوه ی نگرش عِمران خان و چگونگی همسریابی اش در گذر زمان که کسی آن را به تصویر کشیده، چشمگیر است. بُردار زمان را از روی تصویرها و چهره ی عِمران خان می توان بروشنی بازشناخت که با نخستین همسر که بشیوه ی اروپایی جامه دربر کرده از چپ می آغازد؛ از همسر دوم چادر چاقچوری امروزی می گذرد و به همسر سوم سوپراسلامی و چنانچه خوارکننده نباشد که آماج سخنم نیست: «داعشی» در سمت راست می رسد. در تصویر دیگری که پیوست نموده ام، همین نخستین همسر است که بوسه ای هوایی برای کسی می فرستد و باید چنین انگاشت که عِمران جان، آماج تیر چنان بوسه ای بوده است:

بوسه ای برای تو که هم این جهان را داری و هم آن جهان را!

... و الله برای عِمران خان از هر سویه ساخته است. بگفته ی آذربایجانی های خودمان که دلنشین تر است:

الله برکت ورسین! الله ساخلاسین!

با این همه، عِمران خان، آدمی بسیار دلبسته به کیش و آیین های اسلامی است؛ هم خدا را دارد و هم خرما را!

ب. الف. بزرگمهر   یکم اُردی بهشت ماه ۱۳۹۸