با اینهمه «خصوصی سازی» و سپردن گاه دربست نهشته های نفت به
بنگاه های کشورهای امپریالیستی و سرمایه گذاری های سرراست کارتل ها و تراست های
شان برای بهره وری از نیروی کار بس ارزان شده در اقتصاد نیمه جان ایران، باز هم می
گویند:
«خصوصی سازی خوب انجام نشده است»!
گویی «خصوصی سازی» باید تا آنجا پیش برود که فلان جای ننه ی
خودشان را هم به داد و ستد جهانی نهاده و در بازی «برد ـ برد»، درصد چشمیگری از آن
به کارتل ها و تراست های کشورهای امپریالیستی واگذار شود. کار به آنجا خواهد کشید
که پس از جندی، چنانچه از یکی از آن زنان جاافتاده یا پیرزنان پرسیده شود:
«ایران را بیش تر دوست داری یا چندملیّتی ها را؟» پاسخی اینچنین
دریافت کنی:
«من با ایرانیان گفت و شنود نتوانم»!*
ب. الف. بزرگمهر ۲۶
امرداد ماه ۱۳۹۶
* با الهام
از داستانک زیر از جاودانه عُبید زاکانی:
پیرزنی را پرسیدند كه دیهی دوست تر داری یا كیری؟ گفت: من با
روستاییان، گفت و شنید نمی توانم كرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
از دریافت دیدگاه ها و انتقادهای شما خرسند خواهم شد.