سخن برسرِ سرنگونی چنین رژیمی است؛ نه یک واژه بیش و نه یک واژه کم!

تصویر پیوست را درج کرده و از زبان مادران نامور به «پارک لاله» در بیانیه ای خواستار دادگاه های علنی برای محاکمه عاملان کشتار و شکنجه ی بازداشت شدگان خیزش توده ای مردم شده است.

از «گوگل پلاس» با ویرایش و پارسی نویسی درخور از اینجانب: ب. الف. بزرگمهر

با خود می اندیشم:

تنها عاملان؟! پس برنامه ریزان، دستوردهندگان و سازمان دهندگانِ چنین تبهکاری هایی چه؟! ...

سپس خودم را با این پندار خوش می کنم که شاید آن واژه ی از ریشه عربی، دربرگیرنده ی این ها نیز باشد؛ ولی، اینگونه نیست و جایی برای پنداربافی نیز نباید باشد؛ بویژه آنکه توده های مردم ایران در خیزش توفنده ی خویش، کمابیش در همه جا هوشمندانه، کانون نظام «سگ مذهب» را نشانه گرفتند و بگفته ی آن پاچه ورمالیده که فرنام ریشخندآمیز «نظریه پرداز اصلاح طلب» را نیز بکونش بسته و شاید هنوز آن را یدک می کشد:

«... یکباره شعله گرفت و شعارهای معترضان حول تمامیت نظام می‌گشت.»*

به این ترتیب، چنانچه سخن بر سر دستگیری و بسزای تبهکاری رساندنِ همگی آن ها از دستوردهندگان و برنامه ریزان گرفته تا سازمان دهندگان و به انجام رسانندگان (عاملان) باشد، باید از بالا تا پایین، شمار بسیاری از تبهکاران درجه یک و دو و ... از همه برجسته تر، آن بیشعور "ساده زیست" + ۹۵ میلیون یا میلیارد دلاری را دستگیر نمود و به دادگاه کشاند؛ آن هم روشن است که نه دادگاهی در چارچوب این رژیم سرسپرده و تبهکار که چنانچه کار به آنجا بکشد، چیزی در این مایه خواهند گفت:

ایشان به این شَوَند که به خرده ریزِ (همانا «جزئیات» بزبان کژدم گزیده شان!) کارها نپرداخته و نمی پردازند، روح شان بحمدلله از همه ی این تبهکاری ها و اینا پاک است؛ درست بسان گذشته های دور که جز کتری سیاهی بیش نداشتند و اگر از کبریت بازی بدست مبارک شان در آبادان درگذریم، کون شان بحمدلله پاک بود.

بنابراین، ای مادران نیک اندیش! سخن برسرِ سرنگونی چنین رژیمی است؛ نه یک واژه بیش و نه یک واژه کم!

ب. الف. بزرگمهر    پنجم بهمن ماه ۱۳۹۶

* شاید تنها گفته ی بسیار درست در نوشته ی سفسطه آمیز و فریبکارانه ی پاچه ورمالیده ای به نام «سعید حجاریان»، برگرفته از گزارش «تقسیم بندی جریان معترض به پنج دسته توسط سعید حجاریان/ تبعات عبور از روحانی چیست؟»، «جماران»  چهارم بهمن ماه ۱۳۹۶