صفحات

۱۳۹۵ دی ۲, پنجشنبه

تنها شاید همان یکی را خوب آموخته ایم ...

«زیر برنام ”این خاورشناس آلمانی، به پارسی آواز می خواند و دایره تاجیکی می نوازد“، نوشته است:
”اوته شیلینگ“، نوازنده آلمانی، پانزده سال است که دایره تاجیکی می نوازد. او این هنر را از یک مرد تاجیک در شهر خُجند در شمال آن کشور، آموخته است. اوته می گوید که او در اصل خاورشناس است؛ ولی به هنگام آسودگی از کار، دایره می نوازد و به این هنرش می بالد.»*

با خود می اندیشم:
براستی آدم هنرمندی باید باشد که چندین کار را با هم انجام می دهد. کسی چه می داند؟ شاید هم در میان نواختن و آواز سر دادن، گاه گداری هم می گ..د.** به جایی برنمی خورد و بگمان بسیار کسی هم نوای آهنگین آن را نمی شنود؛ این هم به نوبه ی خود هنری است که می توان بر دیگر هنرها افزود.

از بخت بد، نه خاورشناس شدیم؛ نه نوایی خوش و آهنگین داریم که بخوانیم و با آنکه مادرم هنرمندانه دایره می نواخت، این یکی را نیز نیاموخته ایم؛ تنها شاید همان یکی را خوب آموخته ایم که هنری ارزان و بی نیاز از استاد است!

ب. الف. بزرگمهر   دوم دی ماه ۱۳۹۵

* برگرفته از تارنگاشت وابسته به وزارت امور خارجی یانکی ها: «رادیو فردا»، ۲۹ آذر ماه ۱۳۹۵ (با ویرایش و پارسی نویسی درخور از سوی اینجانب: ب. الف. بزرگمهر)

** می بینید تا چه اندازه ادب آموخته ام؟! بجای حرف، نقطه چین می کنم! نشانه ای از پیری و خرفتی؟!

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

از دریافت دیدگاه ها و انتقادهای شما خرسند خواهم شد.