نمونه ای از جانفشانی های توده های مردم ایران در پیشانی های جنگ گرانبار شده

در عملیات جستجو در منطقه ی «چیلات»،* پیکر دو شهید یافته شد که یکی با ساز و برگ نظامی و جامه ای زمستانی در بر، پشت به دیوار داده و دیگری درازکش، گویی که زخم برداشته، درون پتویی پیچیده شده بود. از روی شماره های پشت سر هم پلاک های همراه شان (۵۵۵ و ۵۵۶) درمی یابند که بگمان بسیار با هم بسیار نزدیک و رفیق بوده اند. شماره ها را در رایانه می جویند و روشن می شود، آنکه پشت به دیوار داده، ابراهیم اسماعیل زاده و زخمی دراز کشیده، حسین اسماعیل زاده، فرزند وی از روستای تنگه باقرِ بابلسر بوده اند:
پدری که سرِ پسر زخم برداشته اش را روی پاهایش گذاشته و هر دو همانجا جان باخته اند.

از «گوگل پلاس» با ویرایش، پارسی و بازنویسی درخور از اینجانب؛ برنام از آنِ من است. ب. الف. بزرگمهر

* «چیلات» یا «چِلات»، منطقه ی مرزی شهر دهلران است.

پی نوشت:

درست همان هنگام، سوداگران ریز و درشت با بهره برداری نابجا از شرایط اقتصادی دوران جنگ، سودهای افسانه ای به جیب می زدند و «خُمس» و «زِکات» های چاق و چلّه، پیشکش آقایان اسلام پناه آن هنگام و اسلام پیشگان کنونی می نمودند تا کوره ی جنگ را گرم تر نگاه داشته و با کشاندن جنگ به خاک کشور همسایه، زیر شعارهایی چون: «راه قدس از کربلا می گذرد»، آب در آسیاب امپریالیست ها بریزند و اوضاع کنونی را رقم بزنند!

مرگ بر همه ی زالوهای اجتماعی از کوچک و بزرگ در هر رسته و جایگاهی در هِرَم اجتماعی!

درود به روان پاک شهیدان انقلاب و جنگ گرانبار شده با هر باور "آسمانی" یا زمینی!

ب. الف. بزرگمهر ۳۰ تیر ماه ۱۳۹۵