مرگ بر همه ی آن ها که از کره زمین، دوزخی ساخته اند!

اینجا کردستان است. کجای آن، روشن نیست و مگر تفاوتی هم می کند؟! جنگ است؛ جنگی ناجوانمردانه و گرگ منشانه، میان گرگ هایی خرد و کلان از همه رنگ ... و اینجا تا همین چندی پیش، خانه ای بوده است با ده ها آرایه و آویزه به در و دیوار آن و گوشه هایی دنج برای بازیگوشی های کودکانه ... بخت با آن ها یار بوده است که گلوله ی توپ دیوار را شکافته و بیگمان جایی بیرون از چارچوب اتاقی که دیگر اتاق نیست، ترکیده است؛ وگرنه، آن دیوارها اینگونه استوار برجای نمی ماندند:

خوشبختی کوچکی در میان بدبختی بزرگ تر، دامنگیر بسیاری از مردم از پیر و جوان و زن و مرد و کودکانی که بیش از همه قربانی جنگ می شوند؛ چه آن ها که می میرند و بگونه ای، شاید خوشبخت تر از دیگر کودکانی هستند که آوار جنگ را تا پایان زندگی خود بر دوش خواهند کشید؛ آواری خراشنده ی روح و جان!

نابود باد جنگ! مرگ بر امپریالیست های تشنه به هر چیزی از آب و خاک و نفت گرفته تا نیروی کار و جان آدمی!

مرگ بر مزدوران منطقه ای شان از شیخک ها و خرسک های کون گنده ی عرب گرفته تا «ناتان یابو» و «رَجَب طیّب» با نامی زشت، یادآور آن لات بی آبروی چاله میدان تهران!

مرگ بر رژیم اسلام پیشگان فرمانروا بر ایران که بی جنگ نیز بدترین و نارواترین کارها و تبهکاری ها را بر ضد مردم ایران و بویژه توده های سترگ تنگدست شده ی آن روا داشته اند!

مرگ بر همه ی آن ها که از کره زمین، دوزخی ساخته اند!

ب. الف. بزرگمهر    نهم بهمن ماه ۱۳۹۴