صفحات

۱۳۹۳ بهمن ۲۵, شنبه

فرجام کار اهریمن، پیامدهای ناخوشایندی نیز دارد که خدا را خوش نمی آید!


«وهب پسر جمیع» می گوید از امام صادق (علیه السلام) پرسیدم:
خدا به شیطان فرمود «به تو تا روز معلوم، مهلت داده خواهد شد»۱ این «وقت معلوم» چه زمانی است؟

امام صادق فرمودند:
آیا گمان کرده ای که این روز، روز قیامت است؟ خداونـد تا روز قیام قائــم ما، به شیطان مهلت داده است. وقتی حضرت مهـــدی (عج) را مبعوث کند و به او اجازه ی قیام دهد، آن حضرت به مسجد کوفه می‌رود. در آن هنگام، شیطان در حالیکه با زانوان خود راه می رود به آنجا می‌آید و می‌گوید:
ای وای بر من از امروز!

حضرت مهـــدی(عج الله) او را به هلاکت می‌رساند و آن هنگام «وقت معلوم» است که مهلت شیطان به پایان می‌رسد.۲

نتیجه:
قطعا شیطان تمام کوشش خود را بکار می برد که ثانیه ... ثانیه ... دوران زیبای ظهـــور به تأخیــر بیفتد!
ـ.....................
۱. حجر/آیه۳۸
۲. تفسیر عیاشی/ج۲/ص۲۴۳
بحار/ج۶۰/ص۲۵۴

از «گوگل پلاس» با اندک ویرایش و پارسی نویسی درخور از اینجانب؛ برنام نیز از آن من است    ب. الف. بزرگمهر

پی نوشت:

فرجام کارِ اهریمن (همانا شیطان!) پیامدهای دیگری نیز دارد که برخی از آن ها چندان خوشایند نیست:
ـ از میان رفتن این همه رنگارنگی و همسان شدن همگی آدم ها بسان فرآورده های یک کارخانه؛
ـ از میان رفتن کمابیش همه ی داستان های تراژدی و کمدی در جهان که در بیش تر آن ها پای اهریمن در میان است و چگونگی نیرنگبازی های وی به نمک و گیرایی داستان ها می افزاید؛ و بدون آن ها دیگر داستانی برجای نمی ماند؛
ـ با مرگ اهریمن، آدمی از خداوند نیز بی نیاز می شود و دیگر نیازی به فرار از دست وی و پناه بردن به خداوند نیست؛
ـ پایان یافتن نیرنگ و فریب باستانی زنان در به دام انداختن مردان و فریفتن آن بخت برگشتگان؛ و در نتیجه:
پایان بلای خانگی* و لوس و بیمزه شدن زندگی!

بازهم پیامدهای ناخوشایند دیگری هست که بنویسم؛ ولی می پندارم همین چند تا به اندازه ای بسنده آن حضرت را از اندیشه ی پدیدار شدن (ظهور) بازمی دارد؛ کسی چه می داند؟ شاید با خود می اندیشد:
اینگونه بهتر است؛ جنب و جوشی است و رنگی و نیرنگی بایسته! برای چه کار اهریمن را بسازم و سپاه بلاخیزش (همانا زنان) را بی فرمانده برجای بگذارم؟! آنگاه دیگر کاری برای کسی جز شبانه روز سر به زمین ساییدن و نیایش و ستایش خداوند برجای نمی ماند. خدا را هم خوش نمی آید که من یکی از فرشتگان آفریده ی وی را بکشم. این جانور دوپا که خودم هم از همان جنس هستم، شگفت داستان هایی از خود سر هم می کند ...

ب. الف. بزرگمهر    ۲۵ بهمن ماه ۱۳۹۳ 

* بر بنیاد این زبانزد:
«زن بلاست؛ ولی هیچ خانه ای بی بلا نباشد!»

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

از دریافت دیدگاه ها و انتقادهای شما خرسند خواهم شد.