خدا انشاء الله به ما بیش تر برکت بدهد تا بازهم بیش تر از شما سواری بگیریم ...

وانگ پی:

«من بر این باورم که طرف‌های گفتگو می‌توانند همکاری‌های خود را با مسوولیت پذیری و برای مردم و تاریخ بیش‌تر کنند تابه هنگام به توافق جامع برسیم ... با وجود دشواری های اقتصادی و بحران‌های مالی در جهان، داد و ستد اقتصادی ایران و چین به بالای ۵۰ میلیارد دلار رسیده و این اندازه، بسیار امیدوارکننده و نشان دهنده آن است که دو کشور برای بالا بردن هماوندی های اقتصادی، زمینه ی بایسته را دارند ... ایران دارای منابع فراوان و بازارهای بزرگ است و ما به چشم‌انداز رویش [اقتصادی] ایران خوش‌بین هستیم.»، «وزیر خارجه چین: مذاکرات تمدید نمی شود»، «ایسنا»، ۲۶ بهمن ماه ۱۳۹۳ (با ویرایش و پارسی نویسی درخور از اینجانب: ب. الف. بزرگمهر)

این تصویر را که یافتم و در آن «سیّد از خر جسته» به آغوش «وانگ پی» پناه برده با خود گفتم:

می پندارد اکنون که «شیطان بزرگ» ناز و غمزه می آید، آغوش گرم این چینی بد هم نیست؛ به سود آن ها نیست که جنگ درگیرد و ایران یکی از بهترین بازارهای فروش آن هاست ...

شاید «وانگ پی» هم در دل می گوید:

خدا انشاء الله به ما بیش تر برکت بدهد تا بازهم بیش تر از شما سواری بگیریم ...

شگفت زده نشوید! یک کمونیست نیز هنگامی که بازرگان پیشه می شود و باورهای همبستگی جهانی کارگران و زحمتکشان و شعارهای تند و تیز گذشته را زیر پا می نهد به خدا پناه می برد و از وی برای پیشبرد کار خویش یاری می خواهد؛ پنداشته اید که تنها آخوندها و توده های مردم اسلام گزیده ی خودمان، انشاء الله، ماشاء الله و از اینگونه واژه ها بر زبان می رانند؟

این هم انشاء الله چینی: 天意

ب. الف. بزرگمهر    ۲۶ بهمن ماه ۱۳۹۳