به تصویر می نگرم و با خود می گویم:
این که عضو شریف «واسعه»*
است! خدا نکند همه ی زنان، «عضو شریفی» به این گل و گشادی داشته باشند ...
ب. الف. بزرگمهر چهارم بهمن ماه ۱۳۹۳
پی نوشت:
* شوربختانه ، هرچه گشتم داستانک آن
روسپی نگونبختِ کُ. گشاد را نه در «رساله دلگشا»ی عُبید زاکانی و نه در اینترنت،
هیچ جا نیافتم که وقتی نامش پرسید، پاسخ داد:
«واسعه»!
«واسعه»، مادینه ی «واسع» به آرشِ جایگاه فراخ و گشاد
است!
افزوده:
بزرگی، كنیزكی بخرید. او را پرسیدند:
كنیز را چون یافتی؟
گفت:
دو صفت از بهشت در او دیدم؛ فراخی و سردی!
جاودانه عُبید زاکانی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
از دریافت دیدگاه ها و انتقادهای شما خرسند خواهم شد.