با رویکردی به آفرینش جهان هستی از سوی پروردگار نوشته است:
«یک هسته ی خرما به اندازه
ی یک بند انگشته؛ ولی پر از استعداد برای تبدیل شدن به درخت نخل و هزاران کیلو خرما!
تنهاکافی است که این هسته را در زمین بکاری و به آن، آب و کود و بخت لازم برای رویش
بدهی تا به بار بنشیند ... هسته
ی کوچک امروز، درخت نخل فردا! آدمیزاد که کمتر از یک هسته ی خرما نیست»
از «گوگل پلاس» با ویرایش، پارسی و بازنویسی درخور از
اینجانب: ب. الف. بزرگمهر
... و من ناخودآگاه به یاد آن آموزگار زیرک می افتم که پس
از پایان سخنش درباره ی پیشرفت های فن آوری های زمان خود که به عنوان نمونه در کارخانه
از سویی گاو را وارد مِدار فرآوری می کنند و در فرجامِ کار، سوسیس فرآورده می شود،
درپاسخ به خوشمزگی دانش آموزی که پرسیده بود:
«نمی شود با سوسیس آغازید و از آن سو گاو بیرون داد؟»،
گفته بود:
چرا، خوب هم شدنی است! پدرت با مادرت همین کار را کرد تا
تو بیرون بیایی!
ب. الف. بزرگمهر نهم دی ماه ۱۳۹۳
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
از دریافت دیدگاه ها و انتقادهای شما خرسند خواهم شد.