ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ:
فروافتادن پی در پی هواپیماها، برخورد قطارها و رخدادهای
مرگبار جاده ها و شهری،
ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺳﺒﺰﯾﺠﺎﺕِ ﺁﺑﯿﺎﺭﯼﺷﺪﻩ ﺑﺎ پساﺏ،
ﺷﯿﺮِ ﻭﺍﯾﺘﮑﺲﺩﺍﺭ،
ﻟﺒﻨﯿﺎﺕِ ﭼﺮﺏﺷﺪﻩ ﺑﺎ
ﺭﻭﻏﻦ ﭘﺎﻟﻢ،
گوشت مرغ و خروسِ ﻫﻮﺭﻣﻮﻥﺧﻮﺭﺩﻩ،
ﭘﺎﺭﺍﺯﯾﺖ ﺭﻗﺼﺎﻥ در ﺑﺎﻻﯼ ﺳﺮ،
خفت شدن باغات و زورگیری ها،
دزدی های برباددهنده ی اعصاب،
ﮔﺮﺩ ﻭ ﻏﺒﺎﺭ ﺭﺍﺩﯾﻮ ﺍﮐﺘﯿﻮﯼ،
ﺁﻟﻮﺩﮔﯽ ﺑﻨﺰﯾﻦ ﻏﯿﺮﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ،
ﺁﺏ ﺁﺷﺎﻣﯿﺪﻧﯽﻧﯿﺘﺮﺍﺗﻪ ﻭ آمیخته ﺑﺎ پساﺏ،
رد پای ﺳﮓ ﻭ ﮔﺮﺑﻪ ﺩﺭ ﮐﺎﻟﺒﺎﺱ ﻭ ﺳﻮﺳﯿﺲ،
پخش ﮔﻮﺷﺖِ ﺍﻻغ های ارجمند بجای ﮔﻮﺷﺖِ ﮔﺎﻭ،
فرآوری ﺑﺴﺘﻨﯽ ﺑﺎ ﺭﻭﻏﻦ ﺟﺎﻣﺪ، و
تنش ها ﻭ ﻧﮕﺮﺍﻧﯽﻫﺎ و دلواپسی هایی ﮐﻪ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺑﺎ آن ها ﺳﺮ ﻭ
ﮐﺎﺭ ﺩﺍﺭﯾﻢ،
ﻫﻤﯿﻦ اندازه که ﺯﻧﺪﻩﺍﯾﻢ ﺟﺎﯼ شگفتی ﺩﺍﺭد ﻭ بسان ﻣﻌﺠﺰﻩ ایﺍﺳﺖ.
بکوشیم، ﻫﻤﯿﻦ ﭼﻨﺪ روز ﺑرجای ﻣاﻧﺪﻩ را ﺗﺎ ﺳﺮﻃﺎﻥ نگرفته ایم
ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻟﺬﺕ ﺑرده، اجاق مان را گرم نگاه داریم و فرزندانی کور و کچل و مُنگل و همیشه
دلواپس به «ولایت آقا» پیشکش نماییم! همین اندازه که «آقا» جای دوست و دشمن را به
آن ها نشان بدهد، بس است!
خاستگاه: ناشناس
از «گوگل پلاس» با ویرایش، پارسی و بازنویسی درخور از
اینجانب؛ برنام را نیز از متن برگزیده ام. ب. الف. بزرگمهر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
از دریافت دیدگاه ها و انتقادهای شما خرسند خواهم شد.