صفحات

۱۳۹۲ آبان ۵, یکشنبه

انگل هایی شکمباره که کشوری بزرگ را به پلشتی آلوده و با گستاخی اندرز هم می دهند!


تصویر پیوست را درج کرده که آخوندی لاغر مردنی، چنین افاضه فرموده اند:
«تمام انحرافات ما از این است که خدا را ناظر و شاهد نمی بینیم.»

از «گوگل پلاس»

هنور هم در اندیشه ی به دار آویخته شدن آن جوان کرد به گناه دانایی هستم. می نویسم:
گفته هایی از مشتی نادان و نابکار در جامه ی دین و مذهب که حال آدم را به هم می زند!

نه آقا! همه ی انحرافات ما از این است که «خیار سبز است و گوجه فرنگی قرمز!» والسّلام!

خدا را هم آسوده بگذارید تا روز جمعه اش، کمی آسایش داشته باشد.

آن شاه گوربگور شده یک چیز را  دستِکم درست دیده بود: هنگامی که گویا همه ی شما را همانند کِرم های باغچه دانسته بود. با کردار خود، سخن وی را سبز کردید: مشتی انگل بیکار و شکمباره!

گورتان را گم کنید؛ به حجره هایتان برگردید و «آن کار دیگر کنید»* تا توده های مردم نفسی به آسودگی بکشند!

ب. الف. بزرگمهر    پنجم آبان ماه ۱۳۹۲

*  با الهام از لِنگه ای از سروده ی حافظ در بیت زیر:
واعظان کین جلوه در محراب و منبر می کنند         چون به خلوت می روند آن کارِ دیگر می کنند

 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

از دریافت دیدگاه ها و انتقادهای شما خرسند خواهم شد.