صفحات

۱۳۹۲ اردیبهشت ۱۱, چهارشنبه

سروده ی انترناسیونال


برخیزید، دوزخیان زمین!          
برخیزید، زنجیریان گرسنگی!              
عقل از دهانه ی آتشفشان خویش تندر وار می‌غرد              
اینک! فورانِ نهایی‌ست این.             

بساط گذشته بروبیم،            
به‌پا خیزید! خیل بردگان، به‌پا خیزید!              
جهان از بنیاد دیگرگون می‌شود          
هیچیم کنون، «همه» گردیم!            
نبرد نهایی‌ست این.             

به‌هم گرد آییم           
و فردا «بین‌الملل»               
طریق بشری خواهد شد.                

رهاننده ی برتری در کار نیست،          
نه آسمان، نه قیصر، نه خطیب،         
خود به رهایی خویش برخیزیم، ای تولیدگران!            
رستگاری مشترک را برپا داریم!          
تا راهزن، آنچه را که ربوده رها کند،               
تا روح از بند رهایی یابد،         
خود به کوره ی خویش بردمیم           
و آهن را گرماگرم بکوبیم!                 
نبرد نهایی‌ست این.             

به‌هم گرد آییم           
و فردا «بین‌الملل»               
طریق بشری خواهد شد.                

کارگران، برزگران                  
فرقه ی عظیم زحمتکشانیم ما          
جهان جز از آن آدمیان نیست            
مسکن بی‌مصرفان جای دیگری است.          

تا کی از شیره ی جان ما بنوشند؟               
اما، امروز و فردا،                  
چندان که غرابان و کرکسان نابود شوند         
آفتاب، جاودانه خواهد درخشید.         
نبرد نهایی‌ست این.             

به‌هم گرد آییم           
و فردا «بین‌الملل»               
طریق بشری خواهد شد.


برگردان زنده یاد احمد شاملو از متن فرانسوی سروده ی «انترناسیونال»، «کتاب جمعه»، ویژه‌نامه ی روز اول ماه مه، ۱۱ اردیبهشت ماه سال ۱۳۵۹ خورشیدی

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

از دریافت دیدگاه ها و انتقادهای شما خرسند خواهم شد.