چرا آنها باید به دار آویخته شوند؟ ـ بازانتشار

در کشور ما روزانه شماری از بزهکاران اجتماعی، افزون بر کوشندگان و رزمندگان سیاسی بویژه از خلق های غیر پارس، به دار آویخته شده یا تیرباران می شوند.

شمار بسیاری از این بزهکاران دربرگیرنده ی نوجونان و جوانانی است که به دلیل های اجتماعی و از همه مهم تر، بیکاری و گسترش فزاینده تنگدستی به بزهکاری روی می آورند. آیا آنها آفریننده و پدید آورنده ی چنین اوضاعی هستند که سزاوار به دار آویخته شدنند؟ بی گفتگو، نه! بجای آنها باید همه ی کسانی که چنین اوضاع بسیار بد اجتماعی ـ اقتصادی را برای توده های مردم و خلق های میهن مان پدید آورده اند به دار مجازات آویخته شوند؛ کسانی چون آن رهبر نیرنگباز، آن رییس جمهور دروغگو و کارچاق کن داد و ستدگران هستی و نیستی مردم، آن رییس «مصلحت نظام با شیطان بزرگ» که خود و خانواده اش کشورمان را چاپیده و با «شیطان بزرگ» داد و ستدهای شیرین و پربهره دارند و همه ی دزدان و تبهکاران سرمایه های ملی ایران در هر جامه ی که هستند.   

در تصویر دو تن از به دار آویخته شدگان در شیراز دیده می شوند:

قربانیان رژیمی تبهکار

سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی!

ب. الف. بزرگمهر   ١٩ خرداد ماه ١٣٩١

http://www.behzadbozorgmehr.com/2012/06/blog-post_2140.html