لوتی لبِ تشت بودن

تنها نشانه ی لوتی گری شخص، جامه ی لوطیانه ی او بودن و آنگاه از لحاظ امکانات این فریبکاری نیز در چنان تنگنایی قرار داشتن که چون آن جامه به شست و شو نیاز پیدا کند، شخص ناگزیر باشد تا خشک شدن آن لخت و عریان، کنارِ تخت رخت شویی به انتظار بنشیند!

از کتاب کوچه، حرف «ت»، دفتر نخست، زنده یاد احمد شاملو با همکاری آیدا سرکیسیان

تصویر را از جای دیگری برداشته و تنها جنبه ی آذینی دارد!   ب. الف. بزرگمهر