پند و اندرز به کی داداش جان؟

از تارنگاشتی چند خط زیر را برگرفته و تصویر پوزش خواهی بلندپایگان ژاپنی را نیز که پس از زمین لرزه و «سونامی» دو سال پیش به نشانه ی شرمندگی سر بر زمین می سایند، پیوست نموده است:

«وزیر آموزش و پرورش در پی آتش‌سوزی در یک مدرسه دخترانه گفته که ”از الان تا قیامت بابت هر اتفاقی که در آموزش و پرورش می‌افتد، عذرخواهی می‌کنم“

هر اتفاقی تا قیامت معنی خودش را دارد؛ مگر چند جور دیگر می‌شود افکار عمومی را دست انداخت و به سخره و طعنه گرفت؟

عذرخواهی این شکلی، یک تجاوز بی‌شرمانه به افکار عمومی است.

تصویر: عذرخواهی مقامات ژاپنی از مردم صدمه دیده بعد از زلزله و سونامی، اسفند ٨٩

از «گوگل پلاس» محمد معینی

تصویر نظرم را جلب می کند و برایش می نویسم:

آقای معینی از اینگونه نمونه ها نیاور جانم! یک کمی فکر کن اگه وزیران و دست اندرکاران حاکمیت ایران هم اینجوری پوزش بخوان، چی می شه؟ الان هم به اندازه ی کافی «آل و اوضاع» شان بیرون افتاده و هرکی چنگ می زنه که مال اون یکی رو گرو بگیره! اونوقت شما داری یا عکس وزیر وکیل های ژاپنی، پند و اندرز بهشون می دی؟! به کی دادش جان؟!

به این نوشته هم بد نیست، سری بزنی:

«بگو رها کند تا رها کنم!»

http://www.behzadbozorgmehr.com/2012/10/blog-post_20.html