اگر قرار بود هر كس به اندازه ی دانش خود سخن گوید، چه سكوتی بر جهان فرمانروا می شد!
«ناپلئون بناپارت»
«ناپلئون بناپارت»
ﺧﺴﺘﮕﺎن را ﭼﻮ ﻃﻠﺐ ﺑﺎﺷﺪ و ﻗﻮت ﻧﺒﻮد
|
ﮔﺮ ﺗﻮ ﺑﻴﺪاد کنی ﺷﺮط ﻣﺮوّت ﻧﺒﻮد
|
ﻣﺎ ﺟﻔﺎ از ﺗﻮ ﻧﺪﻳﺪﻳﻢ و ﺗﻮ ﺧﻮد ﻧﭙﺴﻨﺪ
|
آن ﭼﻪ در ﻣﺬﻫﺐ ارﺑﺎبِ ﻃﺮﻳﻘﺖ ﻧﺒﻮد
|
ﺧﻴﺮه آن دﻳﺪه ﻛﻪ آﺑﺶ ﻧﺒﺮد ﮔﺮﻳﻪ ﻋﺸﻖ
|
ﺗﻴﺮه آن دل ﻛﻪ در او ﺷﻤﻊ ﻣﺤﺒﺖ ﻧﺒﻮد
|
دوﻟﺖ از ﻣﺮغ ﻫﻤﺎﻳﻮن ﻃﻠﺐ و ﺳﺎﻳﻪ او
|
زان ﻛﻪ ﺑﺎ زاغ و زﻏﻦ ﺷﻬﭙﺮ دوﻟﺖ ﻧﺒﻮد
|
ﮔﺮ ﻣﺪد ﺧﻮاﺳﺘﻢ از ﭘﻴﺮ ﻣﻐﺎن ﻋﻴﺐ ﻣﻜﻦ
|
ﺷﻴﺦ ﻣﺎ ﮔﻔﺖ ﻛﻪ در ﺻﻮﻣﻌﻪ ﻫﻤﺖ ﻧﺒﻮد
|
ﭼﻮن ﻃﻬﺎرت ﻧﺒﻮد ﻛﻌﺒﻪ و ﺑﺘﺨﺎﻧﻪ ﻳﻜﻴﺴﺖ
|
ﻧﺒﻮد ﺧﻴﺮ در آن ﺧﺎﻧﻪ ﻛﻪ ﻋﺼﻤﺖ ﻧﺒﻮد
|
ﺣﺎﻓﻈﺎ ﻋﻠﻢ و ادب ورز ﻛﻪ در ﻣﺠﻠﺲ ﺷﺎه
|
ﻫﺮ ﻛﻪ را ﻧﻴﺴﺖ ادب ﻻﻳﻖ ﺻﺤﺒﺖ ﻧﺒﻮد
|
حافظ شیرازی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
از دریافت دیدگاه ها و انتقادهای شما خرسند خواهم شد.