«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۰ دی ۸, چهارشنبه

آنچه روشن است، بیهودگی توده های مردم در رژیمی سزاوار سرنگونی است ـ بازپخشش

این، مشت نمونه ی خروار از رفتار شما با بهترین فرزندان ایران زمین است. یکی از آن برادران تازی ـ انگلیسی جاخوش کرده در بالای هِرَم نظام سگ مذهب، زمانی در گذشته چیزی در این مایه گفته بود:
«حقوق بشر ما اسلامی و برتر از حقوق بشر غربی هاست»! درباره ی برتر یا کهتر بودن آن و اینکه آیا براستی چنین حقوق بشری، اسلامی است یا نه به داوری نمی نشینم؛ ولی، آنچه روشن است، بیهودگی توده های مردم و بی ارزشی جان شان در رژیمی سزاوار سرنگونی است که چنانچه بدست خود توده های مردم ایران انجام نیابد، بدست «یانکی» ها و همدستانش فرجام خواهد یافت. آنچه برای شما گِلّه ی دزدان مادربخطا می ماند، ننگی تاریخی و حتا جاویدان و برای توده های مردم ایران، لکّه ی سیاهی نازدودنی در تاریخ شان خواهد بود که بزرگی یا کوچکی آن، هنوز روشن نیست.

ب. الف. بزرگمهر    یکم خرداد ماه ۱۳۹۷

https://www.behzadbozorgmehr.com/2018/05/blog-post_742.html

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!