«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۹ شهریور ۱۶, یکشنبه

تراشیدن کنشگر و قهرمان آزادی به همین آسانی است ـ بازانتشار

تراشیدن کنشگر آزادی های یواشکی زنان و پشتی
بان هوده ی آدمی به همین آسانی است؛ آن همه آدم و زنان جانفشان ایرانی را نادیده می گیرند و انچوچکی خودفروخته را به جلو هُل می دهند؛ درست بسان آن «خان گاییده» که بی هیچ زمینه و ریشه ای درخور در میان توده های مردم ونزوئلا، ناگهان رییس جمهور برگزیده ی ششلول بندهای جامعه جهانی از آب درمی آید و به پهنه ی نمایش پا می نهد. گویی در «بسته ای شفاهی» با خرموش های اسلام پیشه، چنین قرار و مداری گذاشته اند:
شما در آن سو، برومندترین و دلاورترین زنان و مردان را بزندان افکنده، رنج و آزار دهید و اگر «ترامپ ناکرده» (بجای خدایِ ناکرده)، سرشان بوی قرمه سبزی بدهد یا بویی از چپ برده باشند، حتا سر به نیست شان کنید؛ ما از این سو، کنشگر و قهرمان آزادی می تراشیم و یواشکی به بازار می فرستیم!

ب. الف. بزرگمهر  ۱۸ بهمن ماه ۱۳۹۷

https://www.behzadbozorgmehr.com/2019/02/blog-post_99.html

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!