«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۶ اسفند ۲۱, دوشنبه

آقا بیشعور! این بچه ها را آزاد کن! بسود خودت است ...

آقا بیشعور! کمی هم شده از آن کینه شتری بکاه و این بچه ها را آزاد کن! بسود خودت است و الله بر چوب خط هایت نخواهد افزود. حتا من آماده ام، پیش وی، ریشی گرو بگذارم و بگویم:
ببخشیدش! بابصیرت است؛ ولی کمی گه گیجه گرفته و نمی داند چکار می کند ...

ب. الف. بزرگمهر   ۲۱ اسپند ماه ۱۳۹۶ 


هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!