«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۶ مهر ۱۸, سه‌شنبه

بانوی نخست، من هستم!

دور و بر کاخ سپید، کمی آب و هوای زنان خانه دار  بخود می گیرد!

در یکی از نمایش های شگرف جانبی در ریاست جمهوری اش، نخستین زن و سومین زن رییس جمهور دونالد ترامپ: ایوانا و ملانیا، به ترتیب، دوشنبه، جنگ زبانی عمومی داشتند.

ایوانا ترامپ در گفتگو با برنامه ی «بامداد خوش آمریکا!»:
«من نخستین زن ترامپ هستم؛ خوب؟ بانوی نخست [«ایالات متحد»] من هستم»

برگرفته از «واشنگتن پست» برگردان:  ب. الف. بزرگمهر  ۱۸ مهر ماه ۱۳۹۶

نمی دانم چرا ناخودآگاه یاد دوران پیامبر اسلام افتادم؛ از سویی، آماده شدن سربازان اسلام برای جنگ های آینده و کشتن و کشته شدن در راه الله و بهشت برین و از سوی دیگر، جنگ و ستیز خانگی میان زنان نه چندان کم شمار آن پیامبر تازی، گروهبندی های شان بر ضد یکدیگر و سربسر گذاشتن های هر از گاهی و دست انداختن رسول الله که برافروختگی و آزردگی اش را در پی داشت. بیچاره رسول الله! مگر در این جهان، مردی پیدا می شود که حریف زنان بشود؟! آن هم نه یکی دو تا ... تفاوت چندانی هم نمی کند که آدمی ساده باشی یا مشنگی چون ترامپ و یا حتا آدم رویهمرفته نرمخو و شکیبایی چون آن پیامبر تازی!

ب. الف. بزرگمهر  ۱۸ مهر ماه ۱۳۹۶

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!