«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۶ مهر ۲۴, دوشنبه

تیراناسورهایی با چنگال هایی کارآمد و دندان هایی تیز، آماده برای دریدن جهان ـ بازانتشار

گزارش زیر که به سخنان رکس تیلرسون، نامزد پیشنهادی دونالد ترامپ برای وزارت امور بیرونی «یانکی» ها پرداخته از آنِ چند روز پیش است. هنگامی که آن را می خواندم به روش همیشگی ام، سرگرم برجسته نماییِ بخش هایی از آن برای کار بیش تر بودم. در پایانِ روخوانی، بخش بزرگی از نوشتار، شاید نزدیک به ۸۰ درصدِ آن، برجسته نمایی شده بود. به همین شَوَند، همه ی آن برجسته نمایی ها را زدودم. 

به پندار من، آنچه از زبان وزیر پیشنهاد شده در این گزارش آمده، فشرده ای از آرزوها، نگرانی ها و برنامه های بلندپروازانه ی امپریالیست های «یانکی» برای آینده ی نزدیک و دور را دربردارد؛ نگرانی هایی بسیار جدی و آرزوهایی که گرچه، بی هیچ گمان و گفتگو، جامه ی کردار نخواهد پوشید، بیم جنگ افروزی های گسترده تر از آنچه تاکنون بویژه در آسیای باختری و آفریقای شمالی روی داده را در پی خواهد داشت. به بررسی آن ها در اینجا نمی پردازم. سخنان وی با همه ی پرده پوشی هایی که اینجا و آنجا دربردارد و از آن میان، پایداری آرامش (صلح) و امنیت۱ در سده ی بیست و یکم را به پایور شدن رهبری «یانکی» ها وابسته می داند به اندازه ای بسنده گویاست. برداشتم در همان نخستین دور روخوانی چنین بود:
این یکی هنوز نیامده، روی دست رییس آینده اش بلند شده است؛ اگر سخنان بلندپروازانه ی آن یکی، بیش تر رنگ و بوی کوشش برای دستیابی به جایگاه کارپردازی امپریالیست های «یانکی» در آن کشور را داشت، این یکی از هم اکنون کاسه ای داغ تر از آش است. نگاهی خیره به چهره و بویژه ابروهایش و نگاهی دوباره به نام کوچک وی، مرا به یاد تیره ای گوشتخوار از «دایناسور»ها به نام «تیراناسور» (یا «تیراناسوروس»)۲ می اندازد که از بخت خوب یا بد، یکی از درنده ترین دایناسورهای این تیره ی گوشتخوار، نامی چو وی دارد:
«تیراناسوروس رکس» یا کوتاه شده ی آن: «تی ـ رکس»!

با خود می اندیشم:
چنانچه دهان گل و گشادش را نیز باز کند، همان دندان های تیز «تی ـ رکس» نمایان خواهد شد؛ چه بهتر که بسته است و شاید خود هم نیک می داند ...

سپس به یاد یکی دو تن دیگر از نامزدهای پیشنهاد شده، چون «ژنرال مَتیس»، می افتم:
آدمی بسیار باهوش و کارآمد با نگرشی ژرف تر به جهان پیرامون از این یکی و آن یکی که هر کدام به نوبه ی خویش، کارکشته و آزمون پس داده اند؛ گروهی رویهمرفته نیرومند و اندیشه پرداز در چارچوب نگرش راست و فراراست خویش:
تیراناسورهایی با دندان هایی تیز، آماده برای دریدن جهان که شاید چون تیراناسورهای دوره ی «کرتاسه»۳، تنها اندام نه چندان کارآمد و شکننده شان، گردن شان باشد؛ ولی چگونه می توان به گرده ی بلند و پهن شان پرید و گردن شان را شکست؟! به هر رو، باید برای آن راهی جُست؛ این، نیاز گریزناپذیر زمانه ی ما برای پایوری هستی آدمیان و سایر جانداران روی کره ی زمین است.

ب. الف. بزرگمهر   ۲۷ دی ماه ۱۳۹۵

http://www.behzadbozorgmehr.com/2017/01/blog-post_23.html

پی نوشت:

۱ ـ براستی وی از کدام گونه صلح و امنیت سخن می گوید؟! آیا آنچه کمابیش در سرتاسر کره زمین می گذرد، اگر از «قطب جنوب» و برخی جاهای دورافتاده بگذریم، در سایر جاها رد پای تبهکاران «یانکی» و همدستانش بروشنی دیده می شود، نشانه ای از کوشش برای آشتی و امنیت دربردارد؟  

۲ ـ «تیراناسوروس رکس» یا «تی ـ رکس»  (Tyrannosaurus Rex)بسان دیگر تیراناسورها گوشتخوار بوده و ۶۵ تا ۷۰ میلیون سال پیش (دوره ی کِرِتاسه از دوران سوم زمین شناسی) در آمریکای شمالی می زیسته است. از ویژگی های این دایناسور، جمجمه ی سترگ، دُمِ دراز و نیروی آرواره ای سهمگین بوده و با آنکه روی دو پا می جنبیده از شتاب خوبی در شکار برخوردار بوده و یکی از بزرگترین درندگان روی زمین در دوره ی خویش بشمار می آمده است. اندام های جلویی وی و از آن میان، دست های نیرومند این شکارچی درنده که هر یک به دو انگشت چنگال دار نیرومند ساز و برگ یافته بود در سنجش با باسن و پاهای سترگ چابکش، بسیار کوچک تر بود. با این همه، گردنِ «تی رکس» بزرگ ترین نارسایی بدن وی بشمار می رفت.

۳ ـ دوره ی «کِرِتاسه»، سومین و واپسین دوره از «دوران سوم زمین شناسی» است که ۶۵ تا ۷۰ میلیون سال (بسی بیش تر از سن و سالِ خدا و اهورامزدا و الله و ... در کتاب های هوایی!) بدرازا کشید و در پایان این دوره که آغاز «دوران چهارم زمین شناسی» نیز بشمار می رود، بسیاری از جانداران روی کره زمین و از آن میان، بزرگ ترین جانداران آن دوره: «دایناسور»ها در پی رخدادی جهانی (برخورد سنگ آسمانی بسیار بزرگ با زمین؟) که نشانه های آن در سرتاسر کره زمین برجای مانده از میان رفتند.

***

رکس تیلرسون: ایران و کره شمالی تهدیدات بسیار بزرگی برای جهان هستند

رکس تیلرسون، نامزد پیشنهادی دونالد ترامپ برای تصدی مقام وزارت امور خارجه آمریکا، در نشست پرسش و پاسخ کمیته روابط خارجی مجلس سنا گفت که ایران و کره شمالی تهدیدات بسیار بزرگی برای جهان هستند.

نشست روز چهارشنبه ۲۲ دی ماه این کمیته برای بررسی صلاحیت آقای تیلرسون ۶۴ ساله به عنوان بالا‌ترین دیپلمات دولت جدید آمریکا تشکیل شده است.

وی پیشتر مدیرعامل شرکت عظیم نفتی اگزون موبیل بود. آقای تیلرسون در ابتدای این نشست سخنرانی کرد و دیدگاه‌های خود را درباره بحران‌های جهانی و مسائل در دستور کار خود بیان کرد.

وی اظهار داشت:
اسلام بنیادگرا یک ایدئولوژی جدید نیست ولی روایتی نفرت‌انگیز، مرگبار و نامشروع از دین اسلام است. دشمنانی نظیر ایران و کره شمالی تهدیدات بزرگی برای جهان به شمار می‌روند چون حاضر نیستند که با هنجارهای بین‌المللی همراهی کنند.

وزیر امور خارجه پیشنهادی آمریکا تاکید کرد:
«مهمترین اقدام مشخص ما برای ناکام کردن اسلام رادیکال، شکست دادن گروه حکومت اسلامی (داعش) است. خاورمیانه و مناطق اطراف آن منشاء بسیاری از چالش‌ها هستند که نیازمند توجه ما بویژه در ارتباط با سوریه، عراق و افغانستان هستند.»

وی تاکید کرد:
«نابودی داعش باید نخستین گام در از بین بردن توانایی سایر گروه‌ها و افرادی باشد که به دنبال حمله به کشور ما و متحدان‌مان هستند. از میان برداشتن گروه حکومت اسلامی همچنین این امکان را به ما می‌دهد تا توجه‌مان را به سایر عوامل اسلام رادیکال نظیر القاعده، اخوان‌المسلمین و عناصر مشخصی در درون ایران بیشتر معطوف کنیم.»

تیلرسون تصریح کرد:
«شکست این گروه تنها در صحنه نبرد رخ نخواهد داد؛ ما باید برنده جنگ عقاید شویم. اگر من به این مقام انتخاب شوم، اطمینان می‌دهم که وزارت امور خارجه سهم خود را در حمایت از مسلمانان سراسر جهان که اسلام رادیکال را در همه اشکال آن رد می‌کنند ایفاء خواهد کرد.»

وی گفت:
«ما وقتی با این واقعیت‌ها روبرو هستیم پاسخ آمریکا چه باید باشد؟ پاسخ من ساده است. به منظور استقرار ثبات که برای صلح و امنیت در قرن بیست و یکم حیاتی است، رهبری آمریکا نه تنها باید اعاده شود بلکه باید اثبات شود.»

وزیر خارجه پیشنهادی دونالد ترامپ اظهار داشت:
«مشخص است که ما تنها ابرقدرت جهانی هستیم با ابزار‌ها و جهت‌گیری اخلاقی که قادر است جهان را برای دنیایی بهتر شکل دهد. اگر ما جهان را رهبری نکنیم، با این خطر روبرو خواهیم شد که جهان را در ابهام و خطر عمیق‌تر غرق کنیم. ولی رهبری ما دچار لغزش شده است.»

وی تاکید کرد:
«باید آن کشورهایی که دوست ما نیستند را به خاطر توافقنامه‌هایی که امضاء کرده‌اند، پاسخگو کنیم. ناکامی ما در این زمینه طی دهه‌های اخیر از قدرت ما کاسته و بازیگران بد را در سراسر جهان تشجیع کرده تا وعده‌هایشان را زیر پا بگذارند. ما نمی‌توانیم نقض توافقنامه‌های بین‌المللی را همچنان که در برابر ایران انجام داده‌ایم، نادیده بگیریم. ما نمی‌توانیم وعده‌های توخالی را بپذیریم نظیر آنچه که چین در رابطه با اعمال فشار به کره شمالی برای اصلاحات قول داده بود.»

برخی دیگر از محورهای سخنرانی مقدماتی نامزد پیشنهادی وزارت خارجه آمریکا

ـ  باید از رهبری آمریکا در جهان دفاع کرد. جلوگیری از بروز جنگ‌ها امری ضروری است. ما در رهبری جهان دچار لغزش شده‌ایم.

ـ  برخی از اقدامات آمریکا موجب بروز بی‌ثباتی شده است. متحدان آمریکا ناتو محق هستند که از روسیه نگران باشند.

ـ  چین در رابطه با کره شمالی شریک قابل اعتمادی نیست.

ـ  آمریکا از کوبا نخواسته است تا در زمینه حقوق بشر پاسخگو باشد.

ـ  روسیه در حالی که به دنبال احترام و جایگاه خود در صحنه جهانی است، اقدامات اخیر آن منافع آمریکا را نادیده گرفته است.

برگرفته از تارنگاشت وابسته به وزارت امور خارجی یانکی ها: «رادیو فردا»   ۲۲ دی ماه ۱۳۹۵

بختی برای ویرایش این گزارش نداشتم.   ب. الف. بزرگمهر

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!