«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۶ شهریور ۲۳, پنجشنبه

این هم از بچه های این دوره و زمونه!

توی تاکسی یه پسربچه شیطونی می کرد؛ مامانش کلافه شد. یه نگاه و اشاره به من کرد و گفت:
اگه اذیت کنی عمو بهت آمپول می زنه ها!

بچه گفت:
عمو گوه میخوره!

هیچی دیگه، در حال حرکت پیاده شدم.

از «گوگل پلاس» با اندک ویرایش درخور از اینجانب؛ برنام از آنِ من است.  ب. الف. بزرگمهر


هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!