«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۶ شهریور ۱۸, شنبه

سگ های زنجیری امپریالیسم در منطقه، کارِ تازیان بیابانگرد ۱۴ سده پیش را پی می گیرند ـ بازانتشار

این، نمونه ای بسیار تلخ و ناگوار از همه ی آن "بهره" هایی بود که از اسلام ادعایی پیامبر تازی و خلیفه های نابکاری چون «عُمَر پورخطاب» در دامن ایرانیان نهاده شد. با این همه، ایرانیان آن آیین پیش پا افتاده ی نخستین و درخور تازیان بیابانگرد را به دانش های گوناگون آراستند؛ به «علم کلام» و عرفان و فلسفه ساز و برگش دادند و از آن آیینی ساختند که مرزهای دیگری را درنوردید و جهانی شد؛ و آن ها که بسیاری کتاب ها را به آب های رودخانه ها سپرده و بسیاری جاها و از آن میان، دانشگاه بزرگ جُندی شاپور ایران را به آتش کشیده بودند، این بار، دانش های گسترده ای از ایرانیان را از ریاضی و ستاره شناسی گرفته تا دانش های اجتماعی از آنِ خود نموده و زیر برنام «دانش های اسلامی ـ عربی» جا زدند؛ در حالیکه حتا دستور زبان شان را نیز ایرانیان سر و صورت داده و تدوین نموده بودند.

اکنون، بازماندگان شان از رژیم تبهکار جمهوری اسلامی با سپاه بزرگِ نادانی و تاریک اندیشی گرفته تا «داعش» و «طالبان» و «حماس» و گروه های دیگری چون آن ها، این بار به پشتوانه ی کشورهای امپریالیستی که به نفت و گاز منطقه چشم دوخته اند، کارِ چنان اسلامی را با برنام هایی چون «بنیادگرایی» پی می گیرند و کشورهایی با ریشه های تاریخی و فرهنگی ژرف، چون سوریه، عراق، افغانستان و ایران را به نابودی می کشانند.

برای شکست دادن چنین سپاهی باید از هرباره آماده شد؛ وگرنه، نه از تاک نشان خواهد ماند و نه از تاک نشان!

مرگ بر رژیم تبهکار جمهوری اسلامی!

مرگ بر امپریالیسم به سرکردگی امپریالیست های «یانکی»!

ب. الف. بزرگمهر چهارم مهر ماه ۱۳۹۳ 

http://www.behzadbozorgmehr.com/2014/09/blog-post_661.html


هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!