«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۵ تیر ۱۰, پنجشنبه

آینده از آن کردها و کردستان بزرگ است! ـ بازانتشار

به گزارش زیر باریک شوید! گزارشی است رویهمرفته نارسا دربردارنده ی تنها گوشه ای از نسل کشی رژیم مافیایی ترکیه به پشتوانه ی همه ی کشورهای امپریالیستی جهان که در برابر تبهکاری های بزرگ آن رژیم، خاموشی گزیده و پنهان و آشکار از هرباره به یاریش شتافته اند. خبرهای غیررسمی دربردارنده ی تبهکاری های گسترده تر ارتش ترکیه در شهرها و روستاهای گوناگون کردنشین بخش خاوری آن کشور و از آن میان چنگ اندازی سربازان ارتش به ناموس دانش آموزان یکی دو دبیرستان دخترانه است؛ خبرهایی که در رسانه های امپریالیستی، هیچگونه بازتابی نمی یابد؛ همان رسانه هایی که لگد فیلمبردار نابخردی به یک پناهجو را برای کژدیسه نمودن افکار عمومی با آب و تاب فراوان پوشش داده بودند.

رژیم اسلام پیشه ی ترکیه، چون نوکِ پیکانِ سازمانِ تبهکارِ «ناتو» به رهبری «یانکی» ها به چنان آتش افروزی آشکار و بی پروایی در کشور خود و پیرامون آن دست یازیده که گویی، دانسته و آگاهانه به پیشواز جنگی با دامنه ای گسترده تر در منطقه ای می رود که هم اکنون نیز چون انبار باروتی خشک با هر جرقه ی کوچک آماده ی ترکیدن و دامن گستردن بازهم بیش تر در «اوراسیا» (آسیا و اروپا) است. اینگونه که بدیده می آید، کردها چون بسیاری موردهای تاریخی کوچک و بزرگ دیگر، این بار نیز نخستین قربانیان چنین روند بیم برانگیزند. برای هر رژیم ورشکسته و تن به خواریِ نوکری امپریالیست ها داده، گویی دیواری کوتاه تر از آن ها یافت نمی شود تا هر بار و به هر بهانه ای از روی آن پریده، جانِ مردمانی بی آزار، خونگرم، آشتی جو و دلاور را بگیرند؛ مردمانی که با همه ی نداری و تنگدستی خود به شوندهای گوناگون و از آن میان «اقلیم آب و هوایی»، در آفرینش گونه ای از سامانه ی سوسیالیستی۱ در برخی منطقه های کردنشین ترکیه و عراق و سوریه کامیاب بوده و نگرانی و ترس بهره کشان جهان را برانگیخته اند. یکی از شَوَندهای سرهمبندی کردن سازمانی اهریمنی به نام «داعش» و شاید برجسته ترین شَوَند آن از سوی امپریالیست ها و پشتیبانی همه  سویه ی مالی و نظامی از سوی رژیم های نوکرپیشه ی ترکیه، عربستان و شیخک های شاخاب پارس، سرکوب چنین جریان پیشرویی در میان کردها بود و همچنان هست؛ نمونه ای از تبهکاری بزرگ همراه با نیرنگ و فریب ریشخندآمیزشان که به آبروریزی بازهم بیش تر کشورهای امپریالیستی و بویژه «یانکی» ها و نوکران منطقه ای شان در چشم توده های مردم جهان انجامید را در کوبانی گواه بودیم؛ کوبانی قهرمانی که تنها نمونه ی چنان سامانه ای در آن منطقه نبوده و نیست و درست به همین شَوَند است که آزار و سرکوب کردها و از پا انداختن شان در زمینه های اقتصادی ـ اجتماعی و از آن میان به کوچ و دربدری وادارشدن، همچنان دنبال می شود و از پشتوانه ی همه سویه ی همه ی کشورهای امپریالیستی برخوردار است.

در مورد کشور خودمان، هیچ چشمی از رژیم ضدِ ایرانی، ضدِ خلقی و تبهکار اسلام پیشگان برای اندک پشتیبانی از کردها که پاره تن سایر خلق های ایرانند، نمی توان و نباید داشت؛ آن ها آماده اند تا برای «شیخ نمر» نامی در عربستان  سینه چاک کنند؛ یکبار دیگر از دیوار سفارتخانه ای بالا بروند و هیاهو راه بیندازند تا به پنداری بیهوده، بازتاب یافته در گفته ی نمکین میرزابنویسی هوادار به «مرجعیت دوباره (؟!) ایران در جهان اسلام» دست یابند؛ ولی چشم دیدن کردها، چه کردهای ایران و چه کردهای کشورهای همسایه و در بنیاد، همچنین سایر خلق ها را ندارند.

با این همه، هم رژیم اسلام پیشگان تبهکار فرمانروا بر کشورمان، هم ترکیه و هم دیگر رژیم های واپسگرای منطقه کور خوانده اند؛ روند تاریخی، نه تنها در سمت و سوی خواست و کردار پلید آن ها نیست که نمودها و نشانه های روشنی، گواه همبستگی هرچه بیش تر مردم کردستان در همه جا و پشتیبانی فزاینده ی سایر ملت ها و خلق های جهان از آن هاست؛ روندی نشانه گذار و گسترش یابنده که حتا کشورهای امپریالیستی و از آن میان، «یانکی» ها را به بازاندیشی های پی درپیِ سیاست های راهبردی شان وامی دارد و در آینده بازهم بیش تر واخواهد داشت.

با همه ی ناگواری ها و تلخی ها، آینده از آن کردها و کردستان بزرگ است؛۲ نه آنگونه که «یانکی» ها آن ها را به چشم ژاندارمِ باتوم بدست نوپایِ آینده در منطقه می بینند و می خواهند؛ نه! آنگونه که کوبانی قهرمان، آن را با همه ی هستی خیره کننده خویش به رخ جهانیان کشید.

زنده باد کرد و کردستان!

زنده باد همبستگی ملت ها و خلق های ایران و منطقه! برقرار و استوار باد پیوندشان در رویارویی با اهریمن امپریالیستی و همه ی رژیم های سرسپرده "خودی" و ناخودیِ تن به خواری نوکری داده ی منطقه!

مرگ بر رژیم تبهکار اسلام پیشگان فرمانروا بر ایران!  

ب. الف. بزرگمهر    ۱۳ دی ماه ۱۳۹۴  


پی نوشت:

۱ ـ برای سرپوش نهادن به درونمایه ی آن، نام ناروشن و بیمایه ی «خودمدیریتی ها» را در رسانه های شان بکار برده و جا می اندازند.

۲ ـ آنچه به نگارنده ی این یادداشت بازمی گردد، آمادگی وی برای جنگیدن به گاه بایسته در کنار کُردهای پیشرو در برابر هر نیروی واپسگرایی است.


***

وزیر امور اروپایی ترکیه:
بسیاری از مناطق کردنشین ترکیه زیر آتش توپخانه ارتش ترکیه است

بسیاری از مناطق شهری شرق و جنوب شرق ترکیه هم اکنون زیر آتش توپخانه و سلاح های سبک و نیمه سنگین نیروهای امنیتی و ارتش ترکیه است.

علی حیدر کونجا، وزیر امور اروپایی ترکیه گفت:
«پس از آنکه رجب طیب اردوغان، رییس جمهور ترکیه اعلام کرد روند مذاکرات صلح به حالت تعلیق درآمده است؛ هر روز شاهد افزایش عملیات نیروهای امنیتی ترکیه در مناطق کردنشین این کشور و افزایش خشونت ها هستیم. اخباری که از مناطق کردنشین ترکیه به دست می رسد، نشان دهنده ی افزایش ابعاد درگیری ها و هرج و مرج در این مناطق است. جنگ موجود در ترکیه در حال عمیق تر شدن است.»

وی افزود:
«تنها بعد از انتخابات پارلمان ۷ ژوئن ۲۰۱۵ ترکیه در این کشور، ۸۰ شهروند در اثر عملیات نظامی به طرق مختلف کشته شده اند. متاسفانه هر روز بر تعداد این کشته ها افزوده می شود. بسیاری از مناطق شهری شرق و جنوب شرق ترکیه هم اکنون زیر آتش توپخانه و سلاح های سبک و نیمه سنگین نیروهای امنیتی و ارتش ترکیه است.»

علی حیدر کونجا در پی گفت:
«بر اساس اخباری که منتشر شده است در شهر جزیره بعد از آن که حکومت نظامی اعلام شده، ۴ شهروند عادی در درگیری ها جان خود را از دست داده اند. در اثر تیراندازی خودروهای زرهی نیروهای امنیتی ترکیه، سعید چاق داوول ۱۹ ساله جان خود را از دست داده است.»


هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!