«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۵ خرداد ۲۰, پنجشنبه

این جوجه خروس را هم باید دستگیر کرد!

:این جوجه خروس را باید برای بزهکاری های زیر دستگیر کرد
یکم. پرهای ناشایست پا به شیوه ی جوجه خروس های اروپایی؛
دوم. دلبری و خودنمایی در کشاندن جوجه مرغ ها و مرغ های پیرامون بسوی خود؛
سوم. کاربرد النگو با رنگی زننده در یک پا؛
چهارم. بی بصیرتی در شیوه ی نگاه کردن و گردنفرازی؛ و
پنجم. قد و بالای بلند و سینه های برآمده.

مورد ششم نیز گرچه بزهکاری بشمار نمی آید، بسیار گمان برانگیز و شایان بررسی های بیش تر است؛ روشن نیست این جوجه خروس که در این سن و سال، دُمی به این بلندی و شقّ و رقّی دارد، چرا دم جنباندن را نیاموخته است؟!

ب. الف. بزرگمهر   ۲۰ خرداد ماه ۱۳۹۵
   

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!