«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۵ اردیبهشت ۲۰, دوشنبه

نمی دانیم، چرا کارها آنگونه که باید، پیش نرفته و نمی رود؟!

مبادا خدای ناکرده، کاری کنید تا آن «تصویر مطلوب» بجای «ذهن مردم» در پاچه شان جا بماند و آن را احساس کنند!

گفته ها و ناگفته های «آقا بیشعور نظام» در دیدار با فرماندهان نیروی انتظامی:
خوب! ما آنچه باید در انظار عمومی می گفتیم، گفتیم۱ و اینک چند نکته برای برادران عزیز:
مبادا خدای ناکرده، کاری کنید تا آن «تصویر مطلوب» که فرمودیم، بجای «ذهن مردم» در پاچه شان جا بماند و آن را احساس کنند! قرار ما بر این است که همه چیز نامحسوس باشد و نشانی بیجا از خود بر جای نگذارد؛ وگرنه، برای نظام الهی آبروریزی به بار خواهد آورد. شما که الحمدلله در این زمینه، آزمون هایی بسنده پشت سر نهاده اید. حتا اگر خدای ناکرده، ناچار به پرتاب لگدی شدید، باید بر بنیاد «عقل و منطق»، «عزم و اقتدار»، «قانون‌گرایی و عطوفت» و همراه با «سلامت فکر و عمل و اخلاق» و «تأمین امنیت اجتماعی و اخلاقی» باشد! شما شاید این را نمی دانید که در همان لگدی که استرها و یابوها پرتاب می کنند، چه عطوفت الهی بزرگی نهفته است! رمز و راز آن عطوفت همراه با قانون‌گرایی در همینجاست که «کمک به مردم» نیز در دل آن می گنجد! معنای «توکل بر خدا» و کار خدایی نیز همین است که ما بارها درباره ی آن گوشزدهایی به همه ی مسوولین امر فرموده بودیم و در اینجا بار دیگر آن را گوشزد می کنیم:
«در موضوعات مربوط به امنیت اخلاقی، بعد از برنامه‌ریزی دقیق،مستحکم، عقلانی و صحیح، دیگر نباید به مخالفت برخی افراد یا فضاسازی‌های رسانه‌ای توجه شود بلکه باید با توکل بر خدا کار را پیش برد.»۲

همه ی این کارها مقدمه ای بر «اقتصاد مقاومتی» است که باید از اخلاق آغاز شود و همانگونه که فرمودیم:
«اقدام و عمل در حوزه‌ی اقتصاد مقاومتی و شکل‌گیری شجره‌ی طیبه‌ی اقتصاد درون‌زا نیز نیازمند امنیت است.»۳ به همین دلیل است که ما هنوز پس از نزدیک به چهل سال نتوانسته ایم آن «شجره‌ی طیبّه» را درون ولایت اسلامی خودمان بکاریم؛ البته، ناگفته نماند که بحمدلله بسیاری از برادران، چنین شجره‌ های طیبّه ای را از همین جزیره های عرب نشین خلیج فارس گرفته تا کانادا و الی ماشاء الله در سراسر جهان کاشته اند که هم خود از آن روزی می خورند و هم مردمان آن کشورها از آن ها بهره مند شده، برایمان دعا می کنند. خوب! چرا نباید همان را در اقتصاد خودمان بکار گیریم تا انشاء الله درونزا شود؟! همه ی این ها نیازمند امنیت است؛ وگرنه، ما هرچه آن برادران و دوستان شان را به کاشتن «شجره‌ی طیبّه» در اینجا فراخوانیم، سودی دربرندارد. حتا همین آقا که در رسانه ها سرگرم فضاسازی است و با بلبل زبانی چیزهای دیگری سر هم می کند، در آغاز امسال همین سخنان ما را بر زبان آورده بود:
«تحقق اقتصاد مقاومتی در گرو اخلاق، فرهنگ و همدلی است»۴ اینکه چرا کارها آنگونه که باید، پیش نرفته و نمی رود یا برنامه‌ریزی ها چندان دقیق، مستحکم، عقلانی و صحیح نبوده و نیست یا فضاسازی‌های رسانه‌ای جلوی کار را می گیرد که باید با «قانون‌گرایی و عطوفت» آن فضا را انشاء الله باز هم بیش تر کور کرد یا استغفرالله، کارها با توکل بر خدا انجام نمی گیرد.۵

ب. الف. بزرگمهر    ۲۰ اردی بهشت ماه ۱۳۹۵

پی نوشت:

۱ ـ «حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر معظم انقلاب اسلامی صبح امروز (یکشنبه) در دیدار فرماندهان و مسوولان نیروی انتظامی، «امنیت» را موضوعی «درجه یک» خواندند و با تأکید بر نظارت کامل و جدی مسوولان نیروی انتظامی بر «سلامت فکر و عمل و اخلاق کارکنان» و «تأمین امنیت اجتماعی و اخلاقی»، افزودند: برنامه‌ها را بر «عقل و منطق»، «عزم و اقتدار» و «قانون‌گرایی و عطوفت» استوار کنید تا تصویری کاملاً مطلوب از ناجا در ذهن مردم قدرشناس ترسیم شود.»

برگرفته از «دیدار فرماندهان نیروی انتظامی با رهبر انقلاب»،

۲ و ۳ ـ همانجا

۴ ـ «برنامه های دولت در مسیر اجرای سیاست های اقتصاد مقاومتی با شتاب و قدرت بیشتری ادامه خواهد یافت»، ۱۷ فروردین ماه ۱۳۹۵  

۵ ـ از زبان بازاری خرپول، همراه با نیشخندی به سوداگر دیگری چون خودش:
آقاست دیگر! بگذار هرچه دلش خواست، بگوید؛ هرگاه به سود ما چیزی فرمود، آن را عَلَم و دَستک می کنیم و بکار می گیریم و هرگاه از دهانش چیزی ناروا و زیانبار بیرون جست، زیر سبیلی در می کنیم؛ گرچه، الحمدلله کم تر از اینگونه چیزهای زیانبار می گوید و آنچه می گوید هم پوشیده است! خدا عمری دوباره به وی عطا کند، انشاء الله!

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!