«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۴ اسفند ۲۲, شنبه

هرچه بیش تر هم بزنی، بوی گند بیش تری برخواهد خاست ... ـ بازانتشار

یادداشت زیر گزیده ای از سخنان «عین الله نظام» در هماوندی با توافقنامه ی غیرقانونی لوزان است. این سخنان که در بخش هایی از آن به گفتارهایی جویده جویده، بی سر و ته و حتا یاوه می گراید، دربرگیرنده ی دروغ هایی ناشیانه، گاه آمیخته به سفسطه و گاه لو دادن موردهایی ناخواسته است که آن را رویهمرفته فرار به جلو برای رویارویی با رسوایی بازهم بیش ترِ پیشِ رو با آشکار شدن درونمایه ی پیوست های هنوز منتشر نشده ی این توافقنامه ی ننگین از سوی «یانکی» ها یا همدستانش ارزیابی می کنم.

«عین الله نظام» در روز روشن دروغ می بافد؛ دروغی که با انتشار خرده ریزهای دیگری از «فکت شیت»ِ دستینه شده از سوی همه ی کشورهای درگیر در «سیاه بازی هسته ای» و پیوست های آن، دیر یا زود آشکار شده و روسیاهی بازهم بیش تری برای وی و سایر دزدان و تبهکاران فرمانروا بر کشورمان به ارمغان خواهد آورد.

«عین الله» پس از بر زبان راندن دروغی بزرگ که «ما تا به امروز هیچ توافقی نکرده ایم، هرآنچه تا به امروز انجام گرفته، فهم مشترک روی موضوعات مختلف بوده ...»، یاوه ای اینچنین سفسطه آمیز بافته است:
«خوشبختانه جمهوری اسلامی ایران به هر حال یک بردی داشته است؛ برد به این صورت هست که هیچکدام از تاسیسات جمهوری اسلامی ایران تعطیل نخواهد شد.»۱ 

با نادیده گرفتن این دروغ که برخی از نهادها و پایگاه های هسته ای به هر رو برچیده می شوند یا کاربرد دیگری می یابند، آیا این را می توان بُرد نام نهاد که به عنوان نمونه، در یک یا دستِ بالا دو تا از آن پایگاه ها، «سانتریفیوژ»هایی از نخستین نسل آن (و نه بالاتر) با بازدهی و بازیافت بسیار اندک کار کنند و هزینه ای سنگین بر دوش بودجه عمومی بگذارند، بی آنکه فرآورده ای درخور داشته باشند؟!

آیا بر زبان راندن اینکه  «اورانیوم غنی شده و آب سنگین کالاهای استراتژیک هستند»۲ جز گردن سپاری به واگذاری یا فروش «کیک زرد» و اورانیوم پرچگال (غنی شده)۳ به کشورهای امپریالیستی و ریزه خواران شان و پایمال نمودن سال ها کار و کوشش دانشمندان ، کارمندان و کارگران آن رشته از صنایع کشور از آرشی دیگر برخوردار است؟ چنین انگاشته ام که «عین الله»، دستِکم به آرشِ «کالا» که آن را بکار برده، آشناست که در برگیرنده ی هرچیزی با نادیده گرفتن ویژگی های فیزیکی و طبیعی آن، برای داد و ستد در بازار سرمایه داری است. در توافقنامه ی غیرقانونی لوزان (fact sheet) از آن میان، در این باره آمده است:
«ایران موافقت کرد که به مدت ۱۵ سال ذخیره کنونی ۱۰۰۰۰ کیلویی اورانیوم با درصد غنی‌سازی پایین خود را به ۳۰۰ کیلوگرم اورانیوم ۳٫۶۷ درصد غنی‌شده کاهش دهد.
...
به عنوان یک گام برای شفاف‌سازی مضاعف، یک کانال ویژه تأمینی برای برنامه هسته‌ای ایران ایجاد خواهد شد، از طریق این کانالِ تأمین، فروش و انتقال مواد و فناوری دارای کاربری دوگانه مرتبط با فناوری هسته‌ای ایران، به صورت مورد به مورد، مورد نظارت و تأیید قرار خواهد گرفت.»۴ 

آیا یادآوری حق برسمیت شناخته شده از سوی «سازمان ملت ها» در چارچوب قراردادی جهانی که نیازمند سرجنبانیدن (تایید)۵ یا نجنبانیدن هیچ کشور جداگانه ای نیست و اینکه «... جمهوری اسلامی ایران به لطف الهی توانست حقوقی که در ”ان.پی.تی“ و در اساسنامه آژانس دراین باره تصریح شده را به دست آورد.»۶  نشانه ی بُرد است؟!

در جایی دیگر از یادداشت از زبان «عین الله نظام» آمده است:
«در امور فنی نقطه ای نیست که تا به امروز ما فهم مشترک نداشته باشیم »۷ و من با خود می اندیشم:
الحمدلله را یادش رفت که بگوید یا شاید هم شرمش شد؟ سخن بر سر داد و ستد با «شیطان بزرگ» است! ...

سخنان جویده جویده و نارسای «عین الله» درباره ی جنگ و ستیز با «یانکی» ها بر سر دوره ی ۲۵ ساله ی اعتمادسازی به میان آمده از سوی آن ها و "پیروزی درخشان" نمایندگان نظام در کاهش آن به ده سال، «برخی امور موردی» که روشن نمی کند چه موردهایی است و تنها به این بسنده می کند که درباره ی یکی از آن موردها بگوید «... خیلی برای ما محدودیت ایجاد نمی کند مثلا بازفراوری پلوتونیوم، درافق ۱۵ ساله [انجام شود]. ضرورتی برای بازفراوری نمی بینیم؛ گفتیم اشکال ندارد اگرآنها گفتند باز فراوری پلوتونیوم وجود نداشته باشد؛ زیرا برای ما اهمیتی ندارد یا معدن ها که بر اساس پروتکل عمل خواهد شد و خارج ازپروتکل اقدامی نخواهیم داشت.»۸ و دیگر یاوه های بر زبان رانده شده از سوی وی، بیش از آنکه نمودی از  یک دستاورد راستین یا دستِ کم، آنگونه که وی جلوتر ادعا کرده بود، «خوشبختانه جمهوری اسلامی ایران به هر حال یک بردی داشته ...» باشد، همه ی نشانه های وادادگی و تن دادن به یک یک خواسته های «یانکی» ها و دیگر «ششلول بندهای جامعه جهانی» و دنباله روهای چینی و روسی شان را دربردارد؛ بگونه ای که اندیشه ای آزاردهنده، نهیب می زند:
پی اش را نگیر! بیش تر آن را هم نزن! هرچه بیش تر هم بزنی، بوی گند بیش تری برخواهد خاست ...

«عین الله نظام» درباره ی بازدید از پایگاه های نظامی و نهادهای غیرهسته ای بگونه ای دوپهلو  و ناروشن برخی چیزها را لو داده است:
«جمهوری اسلامی ایران اجازه نمی دهد که از تاسیسات نظامی و تاسیسات غیر هسته ای بازدید شود و در این خصوص تکلیف روشن است؛ اما طبق پروتکل الحاقی ما عمل خواهیم کرد. در آنجا پیش بینی هایی کرده است و ما می آییم می گوییم که بروند اطراف آن منطقه را نمونه برداری کنند.»۹ 

روشن نیست که در آنجا (کجا؟) چه پیش بینی هایی شده و «ما می آییم می گوییم» چه کسانی با چه مسوولیتی هستند «که بروند اطراف آن منطقه را نمونه برداری کنند.»؟

همین ناروشن سخن گفتن، بدگمانی به دیگر چیزهایی که در پیوست ها آمده و رژیم ورشکسته به آن تن داده را بسیار افزایش می دهد.

با این همه، «عین الله نظام» واقعیت تلخی را نیز یادآور می شود؛ واقعیتی که نمودی از یکی از زبانزدهای زیبای توده ای است که می گوید:
«هم ریش و هم قیچی در دست خودشان است!» و در اینجاست که بیش از پیش روشن می شود که تبهکاران فرمانروا بر میهن مان و رژیم سزاوار سرنگونی، براستی ریش و قیچی کشورمان را بدست امپریالیست ها سپرده اند؛ واقعیتی که آینده را بیش از پیش بیمناک می کند:
«اشکالی که پیش می آید، اقدامات ما واقعی و عینی است؛ به این معنا که برخی لوله و ماشین آلات را باید برداریم و اقدامات آنها روی ورقه و یکی سری قوانین و مقررات است. ما باید جانب احتیاط را بگونه ای حفظ کنیم که همزمانی و توازن بین این دو برقرار شود؛ زیرا با یک قلم می توان یک جمله را حذف و اضافه کرد؛ اما وقتی که یک لوله بریده شود، نمی توان آن را به راحتی در همان لحظه به حال اول برگرداند.»۱۰ 

از دید من، این بخش از سخنان وی نمودی تلخ از کل ماجرا و بلایی است که رژیم تبهکار و سرسپرده در همدستی با امپریالیست ها به سر کشورمان آورده و می آورند؛ هنگامی که همه چیز بدست آن ها سپرده شده، نه هیچگونه پایوری برای آقایان و «بیضه اسلام» شان در کار است و نه هیچگونه آینده ای روشن برای میهن مان. تبهکاران سرگرم به باد دادن ایران و ایرانی، فرهنگ و هنر کهن آن و همه ی دستاوردهای کشورمان هستند و این نمودی ناگوار از روندی تازه آغاز شده است.

حق با «عین الله» است، هنگامی که می گوید:
«همین سخنانی که بنده و آقای ظریف و عراقچی ایراد کرده ایم، همه اینها ”فکت شیت“ (شرح ماجرا) است ...»۱۱ نمی دانم وی یا نویسنده ی یادداشت، کدامیک ”فکت شیت“ را چنین به پارسی برگردانده است؟ به هر رو، پس از برگردانی چون «بیانیه تفسیری» و یکی دو برگردان مزخرف دیگر، این یکی نیز نوبری است:
شرح ماجرا!

با خود می اندیشم:
آیا همه ی این ها گواه آن نیست که خود رژیم فرومایه برای پایوری هستی ننگین خود در پیشکش نمودن یکی از دستاوردهای ملی ایران به امپریالیست ها پیشگام شده است؟ وگرنه، چه انگیزه هایی منطقی یا دلیل هایی پذیرفتنی برای آغاز و پیگیری گفتگوهایی با «ششلول بندهای دمکرات جامعه جهانی» بیرون از چارچوب های جهانی و «سازمان ملت ها» بود که با آن ها به داد و ستدهایی اینچنین ننگین بپردازی و صنایع هسته ای نوپای ایران را به تاخت بگذاری؟!

ب. الف. بزرگمهر    ۲۵ فروردین ماه ۱۳۹۴

 http://www.behzadbozorgmehr.com/2015/04/blog-post_35.html 

برجسته نمایی ها و افزوده های درون [ ] همه جا از آنِ من است.   ب. الف. بزرگمهر 

پی نوشت: 

۱ ـ علی اکبر صالحی در گفتگو با خبرگزاری «العالم»، برگرفته از گزارش «رفع تحریم‌ها، چند هفته پس از توافق جامع هسته ای»، «جام جم»:
http://www.jamejamonline.ir/NewsPreview/1903162039464209268 

۲ ـ  همانجا 

۳ ـ پارسی نویسی:
بجای آمیخته واژه ی «غنی شده» می توان «پرچگال» را بکار برد. 

۴ ـ «فکت‌شیت وزارت خارجه آمریکا از تفاهم اتمی لوزان»، تارنگاشت وابسته به وزارت امور خارجی «یانکی»ها:
بجای واژه ی «تایید» می توان از آمیخته واژه ی پارسی «سرجُنبانیدن» یا «سرجُنباندن» سود برد. 

۶ ـ علی اکبر صالحی در گفتگو با خبرگزاری «العالم»، برگرفته از گزارش «رفع تحریم‌ها، چند هفته پس از توافق جامع هسته ای»، «جام جم»:
http://www.jamejamonline.ir/NewsPreview/1903162039464209268 

۷ ، ۸ ، ۹ و ۱۰ و ۱۱ ـ همانجا 

***

گزیده ای از سخنان «عین الله نظام» در هماوندی با توافقنامه ی غیرقانونی لوزان 

«هرکسی می خواهد روایت خودش را از مذاکرات هسته ای داشته باشد؛ ولی باید به این مسائل توجه داشت که اولا ما تا به امروز هیچ توافقی نکرده ایم، هرآنچه تا به امروز انجام گرفته، فهم مشترک روی موضوعات مختلف بوده، بین فهم مشترک و توافق فاصله قابل توجهی هست.
...
خوشبختانه جمهوری اسلامی ایران به هر حال یک بردی داشته است، برد به این صورت هست که هیچکدام از تاسیسات جمهوری اسلامی ایران تعطیل نخواهد شد.
...
اورانیوم غنی شده و آب سنگین کالاهای استراتژیک هستند و جمهوری اسلامی ایران به لطف الهی توانست حقوقی که در ان.پی.تی و در اساسنامه آژانس دراین باره تصریح شده را به دست آورد.
...
در امور فنی نقطه ای نیست که تا به امروز ما فهم مشترک نداشته باشیم .
...
وقتی که مذاکرات شروع شد، امریکایی ها بحث ۲۵ سال را پیش کشیده بودند؛ ایران نیز بحث دو سال را. بالاخره در طول مذاکرات، اینقدر این بحث ادامه یافت تا دو طرف نهایتا بر ده [سال] توافق کردند! پس دوره اعتماد سازی همان ده سال است؛ اما تفاهم شد که برخی امور موردی نه اساس و کلیت کار مواردی که خیلی برای ما محدودیت ایجاد نمی کند مثلا بازفراوری پلوتونیوم ، درافق ۱۵ ساله [انجام شود]. ضرورتی برای بازفراوری نمی بینیم؛ گفتیم اشکال ندارد اگرآنها گفتند باز فراوری پلوتونیوم وجود نداشته باشد؛ زیرا برای ما اهمیتی ندارد یا معدن ها که بر اساس پروتکل عمل خواهد شد و خارج ازپروتکل اقدامی نخواهیم داشت.
...
قرار شد ما ۱۰ سال محدودیت بپذیریم و بعد از ۱۰ سال آزاد هستیم که با یک آهنگی (پیش بریم.) درباره اینکه آزادیم تصور نشود که فرض کنیم که ده سال پایان یافته و امشب شب آخر ده سال است و فردا صبح ما تغییر ناگهانی خواهیم داشت. این غیر ممکن است بلکه ما بعد از ده سال با یک شیبی سیر صعودی خود را ادامه خواهیم داد.
...
همین سخنانی که بنده و آقای ظریف و عراقچی ایراد کرده ایم، همه اینها فکت شیت (شرح ماجرا) است. اکنون نه اینکه ما فکت شیتی نداشته باشیم، داریم، اما مسوولیت این امر برعهده مذاکره کننده ارشد جمهوری اسلامی ایران است که دکتر ظریف است و می تواند با دکتر روحانی اگر صلاح دانستند منتشر کنند. »
...
: آمریکایی ها هم فکت شیتشان همین صحبت هایی است که ما کردیم، ولی مواردی را نادرست، مبهم و سوال برانگیز بیان می کنند. اما اساسش همان هایی بوده که بحث شده و درباره نطنز، فردو، اراک، تحریم ها و دسترسی ها و بازرسی ها بوده است.
...
درباره تاسیسات نظامی تکلیف کاملا مشخص است. جمهوری اسلامی ایران اجازه نمی دهد که از تاسیسات نظامی و تاسیسات غیر هسته ای بازدید شود و در این خصوص تکلیف روشن است. اما طبق پروتکل الحاقی ما عمل خواهیم کرد. در آنجا پیش بینی هایی کرده است و ما می آییم می گوییم که بروند اطراف آن منطقه را نمونه برداری کنند.
...
این مساله [از میان برداشتن یکجای تحریم ها] روشن است. زمانی که توافق حاصل شد- و این را اعلام کرده اند- اولا قطعنامه های شورای امنیت لغو می شود - و این اصلا در گفتگوهاست- بعد وارد مرحله اجرایی می شویم. پس ابتدا توافقی حاصل خواهد شد و توافقنامه ای از طرف دو طرف که الزام آور است امضا می شود و همان روز قطعنامه ها لغو می شود و بعد وارد مرحله اجرایی می شود که در آن یک سری اقداماتی وجود دارد که ما باید انجام دهیم و اقداماتی نیز هست که آنها باید انجام دهند.
...
اشکالی که پیش می آید اقدامات ما واقعی و عینی است به این معنا که برخی لوله و ماشین آلات را باید برداریم و اقدامات آنها روی ورقه و یکی سری قوانین و مقررات است. ما باید جانب احتیاط را به گونه ای حفظ کنیم که همزمانی و توازن بین این دو برقرار شود زیرا با یک قلم می توان یک جمله را حذف و اضافه کرد، اما وقتی که یک لوله بریده شود، نمی توان آن را به راحتی در همان لحظه به حال اول برگرداند.
...
چگونگی رفع تحریم به لحاظ همزمانی یک مطلب است و مطلب دیگر این است که آنها گفته اند که برخی تحریم ها ممکن است به گونه ای دیگر بماند، نه تحریم های اقتصادی بلکه مثلا تحریم های تسلیحاتی. آنها گفته اند که ممکن است نه در چارچوب قطعنامه بلکه در چارچوب دیگری مثل یک پیوستی بنویسند که برای مدتی تحریم تسلیحاتی پابرجاست که اکنون در خصوص این مسائل همچنان گفتگوادامه دارد تا تمامی ابعاد آنها مشخص شود.
...
ما تلاش می کنیم به ماه نرسد، اما ممکن است برخی به ماه برسد. مدتی طول می کشد و ما تلاش می کنیم این مدت را کاهش دهیم. 

علی اکبر صالحی در گفتگو با خبرگزاری «العالم»، برگرفته از گزارش «رفع تحریم‌ها، چند هفته پس از توافق جامع هسته ای»، «جام جم»:
http://www.jamejamonline.ir/NewsPreview/1903162039464209268 

افزوده های درون [ ] از اینجانب است.     ب. الف. بزرگمهر

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!