واژه ی «فرزند» به چه آرشی است؟

تصویر و نوشته ی همراه آن را درج کرده که در آن واژه ی «فرزند» را با پیش انگاشت «فَرّ» به آرشِ شکوه و «زند» به آرشِ زندگی، «شکوهِ زندگی» پنداشته است.

(گوگل پلاس)

می نویسم:

پیشوند «فَر» در زبان های پارسی کهن و میانه که پیشوند «ver» در شاخه ی بنیادین اروپایی (ژرمنی) از آن ریشه می گیرد و ریشه ی هر دو به «سانسکریت» می رسد، برای امتداد و گسترش دادن آرش و مانش به واژه ی پیوسته به آن (نام یا فعل و ...) بکار می رود: مانند «آوردن» که با افزودن پیشوند «فَر» به آن «فرآوردن» یا «فرآوری» ساخته می شود. به این ترتیب که از دیدگاه زبانشناسی و آرش آن درست تر است، واژه ی «فرزند»  به آرشِ پیگیری زندگی و امتداد نسل است؛ گرچه آن را با چشم پوشی به آرش «شکوه زندگی» نیز می توان بکار برد. باید این نکته را بدیده گرفت که تک واژه ی «فَرّ» به آرش «شکوه» با پیشوند «فَر» یکی نیست!

ب. الف. بزرگمهر   ششم بهمن ماه ۱۳۹۴ (گوگل پلاس)