«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۴ دی ۷, دوشنبه

... ﻋﮑﺲ ﻣﺎﺭ ﻫﺮ ﺑﺎﺭ ﺟﺎﯼ ﻣﺎﺭ ﺑﺎﻭﺭ می کنیم

ﺷﺎﯾﻌﺎﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﺳﺮﮐﺎﺭ ﺑﺎﻭﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ
ﺣﺮﻑ ﻣﻔﺖ ﻭ ﺯﺭ ﺯﺭ ﻭ ﻟﯿﭽﺎﺭ ﺑﺎﻭﺭ می کنیم

ﺯﻫﺮ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺎ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺩﺍﺭﻭﯼ ﺷﻤﺎﺳﺖ
ﻣﺎ ﺷﻔﺎﯼ ﻋﺎﺟﻞ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺑﺎﻭﺭ می کنیم

ﺷﯿﺮ ﺩﺭ ﺣﺒﺲ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺯﻧﺠﯿﺮﯼ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘﺎﯼ ﺍﻭ
ﺟﻨﮕﻞ ﻭ ﺳﻠﻄﺎﻧﯽ ﮐﻔﺘﺎﺭ ﺑﺎﻭﺭ می کنیم

ﻣﻌﻨﯽ ﺟﻤﻬﻮﺭﯼ ﻭ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﻭ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﺭﺍ
ﺍﺯ ﺯﺑﺎﻥ ﭼﻮﺑﻪ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﺭ ﺑﺎﻭﺭ می کنیم

ﺑﻠﺒﻞ ﻭ ﻗﻤﺮﯼ ﻭ ﻣﺮﻍ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﮔﺮﺩﻥ ﺯﺩﻧﺪ
ﻧﺎﻟﻪ ﻫﺎﯼ ﺟﻐﺪ ﻭ ﻗﺎﺭﻗﺎﺭ ﺑﺎﻭﺭ می کنیم

ﺭﺍﺯ ﻣﺎﻫﯽ ﺳﯿﺎﻩ ﮐﻮﭼﮏ ﺑﻬﺮﻧﮓ ﺭﺍ
ﺍﺯ ﺯﺑﺎﻥ ﻣﺮﻍ ﻣﺎﻫﯽ ﺧﻮﺍﺭ ﺑﺎﻭﺭ می کنیم

ﺯﻧﺪﻩ ﺭﻭﺩ ﻭ ﮐﺮﺧﻪ ﻭ ﮐﺎﺭﻭﻧﻤﺎﻥ ﺍﺯ ﯾﺎﺩ ﺭﻓﺖ
ﻣﻌﺠﺰ ﭼﺸﻤﻪ ﻋﻠﯽ ﺩﺭ ﻏﺎﺭ ﺑﺎﻭﺭ می کنیم

ﻣﻨﮑﺮ ﺍﻟﻮﻧﺪ ﻭ ﮐﻮﻩ ﺑﯿﺴﺘﻮﻧﯿﻢ ﻭ ﺳﻬﻨﺪ
ﺑﺮﺟﮏ ﺯﻧﺪﺍﻥ ، ﭘﺲ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺑﺎﻭﺭ می کنیم

ﺁﺏ ﺩﺭﯾﺎﯼ ﺍﺭﻭﻣﯿﻪ ﭼﻪ ﺷﺪ؟ ﻫﺎﻣﻮﻥ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟
ﺣﻮﺽ ﻣﺴﺠﺪ ﺷﺎﻩ، ﺩﺭ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﺑﺎﻭﺭ می کنیم

ﻧﺬﺭ ﮐﺮﺩﻩ ﺳﮑﻪ ﺍﯼ ﺩﺭ ﺁﺏ ﺣﻮﺽ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﯿﻢ
ﻭﺍ ﺷﺪﻥ ﻫﺎﯼ ﮔﺮﻩ ﺩﺭ ﮐﺎﺭ ، ﺑﺎﻭﺭ می کنیم

ﺟﺎﯼ ﭘﻨﺪﺍﺭ ﺧﻮﺵ ﻭ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﻭ ﮐﺮﺩﺍﺭ ﻧﮑﻮ
ﺧﺪﻋﻪ ﻫﺎﯼ ﻭﺍﻋﻆ ﻣﮑﺎﺭ ﺑﺎﻭﺭ می کنیم

ﭼﺸﻢ ﻫﺎ ﻭ ﮔﻮﺵ ﻫﺎ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺳﯿﻤﺎ ﻭ ﺻﺪﺍ
ﺍﺯ ﺧﺮ ﺩﺟّﺎﻟﺘﺎﻥ ، ﺍﺧﺒﺎﺭ ﺑﺎﻭﺭ می کنیم

ﻻﻟﻪ ﻫﺎﯼ ﻭﺍﮊﮔﻮﻥ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺑﺴﯿﺎﺭﻧﺪ ﻭ ﻣﺎ
ﺍﺯ ﺯﺑﺎﻥ ﭼﮑﻤﻪ ﻫﺎ ، ﺁﻣﺎﺭ ﺑﺎﻭﺭ می کنیم

ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺍﯼ ﻭ ﻣﻨﮑﺮﯼ ﻭ ﻣﺎ ﺧﺮﻭﺱ ﻭ ﺩﻣﺐ ﺭﺍ
ﻧﻪ ، ﮐﻪ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻫﺮ ﺑﺎﺭ ﺑﺎﻭﺭ می کنیم

ﺍﺻﻞ ﮐﺎﺭﯼ ﺍﺵ ﺩﺭﻭﻥ ﺟﯿﺐ ﺷﻠﻮﺍﺭ ﺷﻤﺎﺳﺖ
ﺁﻧﭽﻪ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﺯ ﺷﻠﻮﺍﺭ ﺑﺎﻭﺭ می کنیم

ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯼ ﻫﯿﺰ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺩﺭ ﭘﯽ ﺯﻥ ﻫﺎ ﺭﻭﺍﻥ
ﻋﻔﺖ ﺯﻥ ﺩﺭ ﮐﻤﯽ ﭼﻠﻮﺍﺭ ، ﺑﺎﻭﺭ می کنیم

ﻣﺼﻠﺤﺖ ﺩﺭ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺣﮑﻢ ﺷﺮﻋﯽ ﻫﻢ ﻫﻤﺎﻥ
ﻋﮑﺲ ﻣﺎﺭ ﻫﺮ ﺑﺎﺭ ﺟﺎﯼ ﻣﺎﺭ ﺑﺎﻭﺭ می کنیم

ﺗﺎ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﺧﺮﺍﻓﺎﺕ ﻭ ﻃﻠﺴﻢ ﻭ ﻏﻔﻠﺘﯿﻢ
ﻋﮑﺲ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﺎﻩ ، ﻫﺎﻟﻮ ﻭﺍﺭ ﺑﺎﻭﺭ می کنیم

ﺑﯽ ﺧﯿﺎﻝِ ﺷﻌﺮﻫﺎﯼ ﻃﻨﺰِ ﻫﺎﻟﻮ ﻣﯽ ﺷﻮﯾﻢ
ﭼﺮﺕ ﻭ ﭘﺮﺕ ﺷﺎﻋﺮ ﺩﺭﺑﺎﺭ ، ﺑﺎﻭﺭ می کنیم 

سروده ای از «هالو» (ﻣﺤﻤﺪﺭﺿﺎ ﻋﺎﻟﯽ ﭘﯿﺎﻡ) از درون ﺯﻧﺪﺍﻥ

سروده و تصویر از «گوگل پلاس». برنام را از متن سروده برگزیده ام.   ب. الف. بزرگمهر

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!