«حاج آقا» بس ناگفته ها که با خود به گور برد!

مائوییستی نادان بیش نبود که به اسلام گروید و حاج آقا شد؛ چگونگی آن را تنها شاید «از ما بهتران» بدانند و چندان سزاوار درنگ نیز نیست: 
کوچ از گونه ای خشک مغزی به گونه ای دیگر از آن!

آنچه شایان درنگ است، بهره برداری ابزاری رژیم تبهکار فرمانروا بر ایران از وی و کسانی چون اوست که بسیاری نابکاری ها را بدست چنین تن دادگانی به انجام می رساند و سپس با نخستین بهانه ی بجا یا بیجا سر به نیست شان می کند تا پرونده ی آن نابکاری ها و رد پای «خرچسنگان بلندپایه ی نظام»  کور و گم و گور شود.

اکنون تصویر گور این «حاج آقا»ست که روی آن، شاید برای پندآموزی دیگرانی چون وی نوشته اند:

«علت شهادت: استفاده ی نادرست از داروی نظافت»! 

بگمانم دانسته ننوشته اند:

خودکشی با ماده ی پاکیزه کننده؛ هرچه نباشد، زشت است و «نظام» بی آبرو را بی آبروتر می کند. راستی، مگر پاکیزه کننده ها نیز دارو بشمار می روند؟! گویی «حاج آقا»، ماده ی پاکیزه کننده را بجای سر و تن شستن یا زمین شویی، بجای دارو سر کشیده است! کدام دارو؟ یا شاید خدای ناکرده، زبانم لال، آن مزدور بخت برگشته، ماده ی پاکیزه کننده را بجای شراب سر کشیده بود؟! به هر رو، هرچه بود، «حاج آقا» بس ناگفته ها با خود به گور برد.

ب. الف. بزرگمهر     ۲۲ شهریور ماه ۱۳۹۴