«ارزشِ یک احساس به شدتِ آن نیست؛ به مدتِ آن است.»
از «گوگل پلاس»
می خواستم برایش یادداشت بگذارم؛ ولی ترسیدم آزرده خاطر
شود. به همین شوند برای همگی می نویسم که اگر در میان شمار یسیاری از آزردگان و
طرفداران آن نیمچه فیلسوف، چند تایی نیز زبان به ناسزا یا نفرین گشود، بزهکاری شان
میان همه بخش شده و درست بسان کشتن یک نفر از سوی شمار بیش تری آدم به هر کس پادافرهِ
کم تری برسد؛ چنین آدم دادگری هستم من! و اینک آن یادداشت:
نه جانم! ارزش یک احساس، پیش و بیش از شدت و مدت آن به
این بستگی دارد که از کجای آدم برخاسته باشد! می دانید که احساس آدمی بجز مغز و
قلب و معده و روده می تواند حتا از تخم هایش (در مورد مادینه ها: تخمدان ها!) نیز
برخیزد: «احساسی تخمی» که به نوبه ی خود، زمینه ای برای اندیشه و گفتار و کرداری
تخمی تر از آن می شود و گاه "فیلسوفان"ی اینچنین پدید می آورد.
ب. الف. بزرگمهر ۱۳ تیر ماه ۱۳۹۴
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر