«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۴ اردیبهشت ۲۶, شنبه

بیانیه گروهی از زندانیان سیاسی در پشتیبانی از اعتراضات و اعتصابات مردمی در كشور!


از حدود چهار ماه پیش، گام اول اعتراضات و اعتصابات مردمی با حركت توفنده كارگران، معلمان، پرستاران، دانشجویان، پشتیبانان محیط زیست و برابری طلبان قومیتی و جنسیتی وارد مرحله جدیدی شد. در این مبارزات حق طلبانه، نقش معلمان و كارگران برای رسیدن به خواسته های پایه ای همچون، دریافت حقوق و دستمزد متناسب با خط فقر و رشد تورم، برخورداری از تأمینات اجتماعی، مخالفت جدی با هر نوع تبعیض، اخراج و قراردادهای موقتی، حق اعتصاب، تشكل، تظاهرات و سایر حقوق اساسی، پیشروانه بود. اگر چه به دلیل عدم وجود همبستگی و فقدان تشكل های قدرتمند، هنوز به هیچ یك از خواسته های خود نرسیده اند، اما با حضور اعتراض آمیز خود در خیابانها به ویژه در روز اول ماه می و نیز ۱۷ اردیبهشت، عملا حق اعتراض و تظاهرات دموكراتیك و مدنی را برای خود استوار ساختند.

همین استواری و قهرمانی طبقه به پا خاسته و آگاه معلمین و طبقه زحمتكش و مولد كارگری بود كه رژیم سركوبگر جمهوری اسلامی را به وحشت انداخت؛ تا آنجا كه موج جدید سركوب را با بازداشت فعالان كارگری، معلمین و حقوق بشری، تشدید اعدام ها، تشدید فشار بر زندانیان سیاسی از طریق اعمال شكنجه های سفید را مشروع نمودند؛ اما با جنایتی كه در مهاباد و همچون همیشه علیه یك دختر كه از دیدگاه رژیم ضد زن حاكم، جنس دست دوم به حساب می آید، اتفاق افتاد و با استفاده از تجربه ی اعتراضات در چهار ماه گذشته، این بار گام دوم اعتراضات در كردستان، خوزستان، اصفهان، سیستان و بلوچستان، تهران و بسیاری از شهرهای ایران، شعله ور شده است. هر گروه و جمعیت و كانونی دریافته است كه راه رسیدن به حقوق اساسی، فریاد زدن، حركت كردن و آمدن در میدان و خیابان است. به دلیل كثرت و تنوع اعتراضات و اعتصابات دمكراتیك و مدنی، امكان مهار و سركوب آن توسط رژیم سركوبگر وجود ندارد؛ به همین دلیل هر روز شاهد گسترش موج جدید مبارزات هستیم.

تنها راهی كه مانع سركوب جنبش اعتراضی كنونی می شود، تلاش برای گسترش آن توسط همه حق و حقوق طلبان و گروه های اجتماعی و تأكید بر متشكل شدن و به هم پیوستن جنبش ها با یكدیگر است. باید برای رسیدن به حقوق اساسی در هر حوزه، دست به اعتراض زد و برای حقوق قومیتی، مذهبی و جنسیتی در كنار حقوق مدنی، سیاسی یا اجتماعی و صنفی و اعتراض علیه اعدام، شكنجه و با معیارهای مذهبی و ایدئولوژیك ایستادگی كرد.

با فسادهای عظیم مالی از سوی حكومت به ویژه اختلاس چند هزار میلیارد تومانی و سوء استفاده از قدرت توسط خامنه ای و سپاه تا وزارت ... و یا به تاراج بردن ۳۴۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰ میلیارد تومان در كمك به بشار اسد جنایتكار بایستی مقابله كرده و همانند معلمین و كارگران، هرچه بیشتر در مقابل این همه فساد ایستاد.

زندانیان سیاسی ایران،    ۲۲ اردیبهشت ماه ۱۳۹۴

نام ها به ترتیب حروف الفبا:
۱ ـ  امیر امیر قلی
۲ ـ  سهیل بابادی
۳ ـ  محمد جراحی
۴ ـ  خالد حردانی
۵ ـ  شاهرخ زمانی
۶ ـ  مهدی شاندیز
۷ ـ  سعید شیرزاد
۸ ـ  حشمت الله طبرزدی

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!