«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۳ دی ۲, سه‌شنبه

... ﺗﺎ ﺟﺎﻥ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺁﯾﺪ


ﮔﻔﺘﻢ ﻏﻢ ﺗﻮ ﺩﺍﺭﻡ
ﮔﻔﺘﺎ ﻏﻤﺖ ﺳﺮ ﺁﯾﺪ

ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﻧﺎﻥ ﮔﺮﺍﻥ ﺷﺪ
ﮔﻔﺘﺎ ﮔﺮﺍﻥ ﺗﺮ ﺁﯾﺪ

ﮔﻔﺘﻢ ﺯ ﻧﺮﺥ ﻗﺼﺎﺏ
ﻓﺮﯾﺎﺩ ﻣﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﺍﺳﺖ
ﮔﻔﺘﺎ ﮐﻪ ﮔﻮﺷﺖ ﮐﻢ ﺧﻮﺭ
ﺗﺎ ﺣﺎﺟﺘﺖ ﺑﺮ ﺁﯾﺪ

ﮔﻔﺘﻢ ﭼﺮﺍ ﮐﻢ ﺍﺳﺖ
ﺍﯾﻦ، ﯾﺎﺭﺍﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﻧﻘﺪﯼ
ﮔﻔﺘﺎ ﺧﻤﻮﺵ ﻏﺎﻓﻞ،
ﺍﯾﻦ ﻧﯿﺰ ﻫﻢ ﻧﯿﺎﯾﺪ

ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﺍﺯ ﮔﺮﺍﻧﯽ
ﺟﺎﻧﻢ ﺑﻪ ﻟﺐ ﺭﺳﯿﺪﻩ

ﮔﻔﺘﺎ ﺗﺤﻤﻠﺶ ﮐﻦ
ﺗﺎ ﺟﺎﻥ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺁﯾﺪ

از «گوگل پلاس». برنام را ازمتن برگزیده ام.   ب. الف. بزرگمهر


هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!