«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۳ آذر ۳۰, یکشنبه

آندو بیار؛ کباب ببر!


به گزارش زیر باریک شوید! در گونه ی خود، نمونه ای چشمگیر است:
پیشنهاد خرید یک بازیکن فوتبال در برابر واگذاری یک جلوکبابی!

با آنکه در جهان به پول و سرمایه آغشته شده ی فوتبال که دیگر کم و بیش در هیچ جا به آن «ورزش» و رشته ای ورزشی نمی توان گفت، خرید و فروش بازیکنان، بسان بردگانِ جهانِ کهن، پدیده ای شناخته شده است و پیشنهاد بالا نیز در ماهیت خود چیزی جز آن نیست، با این همه، پیشنهاد خرید یک بازیکن فوتبال در برابر واگذاری یک جلوکبابی از سویی، خوار شمارنده ی آن بازیکن و نیز دیگر بازیکنان و دست اندرکاران آن رشته و از سوی دیگر، نکته ای شایان درنگ در «ولایت آقا بیشعور» ماست. چنین پیشنهاد ریشخندآمیزی با همه ی کوچکی خود، بروشنی نشانگر آن است که با سرسپردگی بازهم بیش تر رژیم تبهکار به کشورهای امپریالیستی و نگونبختی بیش از پیش توده های مردم ایران، چشم هرگونه قرارداد دیگر و از آن میان، فروش برده یا واگذاری بخشی از سرزمین به این و آن را از این رژیم ضد ایرانی و ضد خلقی در آینده باید داشت!

نیک می دانم که باور این سخنان برای برخی هنوز دشوار است؛ ولی اگر به پشت سر بنگرید و روند پیموده شده در این سی و شش سال تاکنون را بازنگرید، می بینید که جایی برای چنین شگفتی نخواهد بود؛ و سخن «اسکار وایلد» را بسیار درست می دانم که گفته بود:
«تنها کودن ها شگفت زده می شوند!»

ناگفته نگذارم که به عنوان نمونه ی شایان درنگی دیگر که همه ی سویه های آن هنوز روشن نیست، نشانه هایی در دست است که رژیم تبهکار اسلام پیشگان (یا دستِکم بخشی از این رژیم ملوک الطوایفی نابسامان و بی در و پیکر)، نیروهای دوزخی «داعش» را که پیش تر رو به سوی بغداد نهاده بودند و بگونه ای کلی با سمتگیری ضد شیعی خود، بیش از آنکه به دشمنی با کردها و چنگ اندازی به سرزمین های آنان کشانده شوند، آماج یورش به شهرهای شیعه نشین عراق و حتا ایران را در سر می پروراندند به سوی منطقه های کردنشین کیش دادند. اینکه تا چه اندازه، چنین سیاستی با همدستی نیروهای «یانکی» انجام پذیرفته، برایم هنوز روشن نیست؛ ولی آنچه روشن است، تن دادن رژیم ایران به سیاستی اهریمنی و بسیار باریک اندیشانه از سوی «یانکی» ها و گام نهادن سرراست یا ناسرراست به جنگی است که هر آن امکان گسترش آن به خشکی (شبه قاره ی) هندوستان (دربرگیرنده ی پاکستان)، آسیای مرکزی، قفقاز، ترکیه، جنوب باختری آسیا، دربرگیرنده ی سرزمین ایران و کشورهای شمال آفریقا می رود؛ به آتش کشیده شدن منطقه ای بزرگ با خرده فرهنگ های گوناگون که خود، زمینه ساز جنگ هایی بازهم بزرگ تر خواهد شد؛ جنگ هایی که پیش و بیش از همه، خواست کشورهای امپریالیستی و به سود آن هاست تا هم اقتصادی نابسامان خویش را سر و سامانی دیگر دهند و هم آتش جنگ و خونریزی را به سوی چین، هند و روسیه گسترش دهند.

ب. الف. بزرگمهر     ۳۰ آذر ماه ۱۳۹۳   

***

آندو بیار؛ کباب ببر

تازه ترین نسخه ی «هفته نامه ورزشی تماشاگران» امروز به چاپ رسید و بر روی کیوسک رسانه ها قرار گرفت. نکته ی مهم این «هفته نامه»، شیوه ی فروش آندرانیک تیموریان، بازیکنی که جدایی اش از استقلال قطعی شده در برابر یک چلو کبابی است! شگرف ترین پیشنهاد قرارداد تاریخ فوتبال ایران که مدیر یکی از باشگاه های «لیگ برتر» به «باشگاه استقلال» پیشنهاد نموده است.


این گزارش را که در «جام جم ورزشی» (پیوند زیر) درج شده، ویرایشی همه سویه و بازنویسی نموده ام؛ برنام آن را نیز از تصویر پیوست برگرفته ام.    ب. الف. بزرگمهر


هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!