«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۳ آبان ۱۵, پنجشنبه

هیچکدام در آسمان جایی ندارند؛ از زمین برآمده و به کام آن فروخواهند رفت!


کوزه فروشش، اینجا نشسته، چپقی چاق کرده، دود می کند و دمی می آساید؛ کوزه خر در راه است و کوزه گر در جایی نمور و بی نور جان می کند و کوزه می سازد!

ب. الف. بزرگمهر    ۱۵ آبان ماه ۱۳۹۳


 

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!