«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۳ تیر ۲۱, شنبه

قبول باشه عزیزم!


تصویر پیوست را که دخترکی همراه با عروسک هایش نماز می خواند، درج کرده و نوشته است:
«قبول باشه عزیزم!»

از «گوگل پلاس»

برایش می نویسم:
خدا هم که پسربچه ای لوس و ننر توی یک سیاره ی پیشرفته و دور از ماست، دقیقن مانند این عروسک ها، جبراییل و عزراییل و میکاییل و اسرافیل و شیطان و فرشتگان و آدم را ساخت و حوا را هم لطف کرد از دنده ی آدم ساخت تا آدم بی تخم و ترکه نماند و حوا هم یادش باشد که بسان آدم، جداگانه از خاک و گل ساخته نشده و با اینکه  وجودش وابسته به آدم است و از دنده ی او پدید آمده، ولی اصلن آدم نیست!

شیطان حق داشت که به آدم که از گل رُس درست شده بود، سجده نکند. من برایش احترام بسیاری قائل هستم و اصلن نمی فهمم چرا آدم ها و فرشتگان و ... هر روز باید این همه سرشان را به زمین بکوبند و به عربی چیزهایی بلغور کنند که خود عرب ها هم آن ها را درست نمی فهمند؛ چه برسد به دیگران.

ب. الف. بزرگمهر    ۲۱ تیر ماه ۱۳۹۳

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!