«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۳ اردیبهشت ۲۱, یکشنبه

مملكت را به ننگ داده و بس ...


از كرامات شيخ ما اين است
غم او رشد امت دين است
___________
مومنين آلتى فرا دارند
حمله بر كشتزار خود آرند
___________
دو، سه جين تخم، بشكفد پربار
هم به حُب ائمه ى اطهار
___________
اسم شب تا كه گشت يا زهرا
توى بستر به پا شده غوغا
___________
مومن و مومنات در جنبش
از پس هِنّ و هِن آخ، آخيش
___________
عملياتِ سيفِ ذوالافقار
يورشى بر صفوف استكبار
___________
'شيعه زن'بهر امتش منجى
آلتش هم بسان آر پى جى
___________
طفلكان را كند چو توپ گُهى
بر سر هر چه دشمن است تهى
___________
گر كه جنگى دوباره بر پا شد
طفل او مين زُداى صحرا شد
 ________
خيرِ دنيا نه خورده و ديده
شده يك پا شهيدِ "فهميده"
___________
در عوض شيخ شوخِ لاكردار
كرده خيكش به امنيت انبار
___________
خود ببين آيت بزرگ خدا
صاحب اقتدار شومِ وٓلا
___________
 تو كه سى سال ادعا كردى
 بر سر كودكان چه آوردى
___________
عده اى پا برهنه دزد و گدا
توى پس كوچه هاى شهر رها
___________
شده در چارسالگى معتاد
لاجرم كلّ عمرشان بر باد
___________
جان سالم اگر به در ببرند
در جوانى ز دام تو نرهند
___________
يا به زندان اسير ديوارند
يا كه مهمان چوبه ى دارند
___________
مدرسه، شغل، خانه داديشان
كه به دنياى خويش خوانيشان؟
___________
نان و آب و لباسشان بر جاست؟
امنيت گو برايشان بر پاست؟
___________
توى بيغوله هاى تان شايد
مادرى شير بچه اى زايد؟
 _________
يا دريغا به فكر آن كاريد
كه سپاهى ز شيعه گرد آريد
 _________
هر چه كم دان وكم خرد بهتر
گوشت مفتى به توپ لايق تر
___________
بس كن اى شيخ اين حرامى ها
ژاژ خايى و فكرخامى ها
 _________
كارت ار نيست مملكت دارى
خود همان به كه دست بردارى
 _________
از سياست بيا و بيرون رو
تا نرفتى به دام داس و درو
 _________
شده ويران چهار سوى وطن
كار خرمهره نيست دُر سُفتن
 _________
وااااى كمتر كن اين حرامى ها
 مايه ى كلّ تلخكامى ها
___________
دست از آنجاىِ خلق برداريد
اين هوسها به عشق بسپاريد!
 _________
مملكت را به ننگ داده و بس
جاى قانون، جفنگ زاده و بس
 _________
در شبستانِ خود به هم بپريد
توى فقه و رساله ، خوش بچريد
___________
جملگى گر بضاعتى داريد
هم به ماتحت يكدگر كارید!!
______________
سراینده: پلخمون

تاریخ: هفتم می ۲۰۱۴

از «گوگل پلاس»

برنام را از متن سروده برگزیده ام.  ب. الف. بزرگمهر

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!