«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۲ اسفند ۲۱, چهارشنبه

بر خاک افتادند که خاک ندهند!


تصویری تکاندهنده و جانکاه از شهیدان جنگ گرانبار شده ی صددام و امپریالیست ها درج کرده و نوشته است:
«بر خاک افتادند که خاک ندهند!»

از «گوگل پلاس»

یاد آن مردک پلید: «ام الفساد والمفسدین»۱ می افتم که در کشانده شدن جنگ به خاک عراق و کشته شدن بسیاری دیگر از سربازان و بسیجیان فداکار ایران در همان هنگام که آقازاده تبهکارتر از خودش در پاریس و لندن و ... جنده بازی می کرد، نقش داشت و در یکی از واپسین گفتگوهایش به خبرنگار یکی از گاهنامه ها می گوید:
«صدام هیچ چیز را نمی‌خواست بدهد. ۱۰، ۱۵ نامه‌ای که بین ما رد و بدل شد را بخوانید. در آخر چون می‌خواست به کویت حمله کند و یک جوری مطمئن باشد که ما از پشت او را نمی‌زنیم و انتقام نمي گيريم، خطاب به من گفت، برادر هاشمی، شما به هر چه می‌خواستید، رسیدید و من همه خواسته‌های شما را قبول کردم ...»۲ 

... و «برادر هاشمی» از همان آغاز تا پایان جنگ، سرگرم داد و ستدهای نان و آبدار خرید جنگ ابزار و از آن میان با اسراییل (ایران گیت) بود؛ داد و ستدهایی که ثروت هایی هنگفت و افسانه ای برای وی و تنی چند چون آن «خر قبرسی»۳ به همراه داشت:
برادران! ... همه با هم ...

می نویسم:
«بله! یادشان زنده آن زنده یادان  ...

در همان هنگام، «سید از خر جسته»۴ در «ینگه دنیا» درس جاسوسی و نوکری برای یانکی ها می آموخت و از سربازی هم فرار کرده بود ...»

ب. الف. بزرگمهر     ۲۱ اسپند ماه ۱۳۹۲

پانوشت:

۱ ـ اکبر بهرمانی (شناخته شده به نام اکبر هاشمی رفسنجانی)

۲ ـ در گفتگو با «گاهنامه آرمان»، ۱۷ اسپند ماه ۱۳۹۲

۳ ـ محسن رضایی

۴ ـ  محمدجواد ظریف، سیّد دروغینی که اکنون این فرنام را از پیشِ نام خود برداشته است؛ زیرا چون سال ها پیش، چندان صرف ندارد و چیزی نمی ماسد!



هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!