یکی دو روز پیش، کسی به یکی از یادداشت های کوتاهم در «گوگل پلاس» که نوشته بودم:
«دیدید اوباما چه گفت؟! ۹۵ درصد تحریم ها پابرجاست!
و آن «آقا» همه ی این ها را می دانست و زیر بار رفت. سنبه از آن سو پرزور است و از
این سو، مردم سوپاپ فشار آقایان هستند ... اینطور یست؟!»* چنین واکنش نشان داده بود:
«بی احترامی نکنید ... محترمانه انتقاد کنید»!
به وی پاسخ داده بودم:
«شاید از واژه ی «سنبه» خوش تان نیامده؟ آیا این بی
احترامی است؟! یادتان بود به آن ها که مردم را به زندان می افکندند، ناسزاهای
ناموسی و چارواداری به آن ها می دادند، حتا به جرم های ناکرده جوانان را شکنجه و
حلق آویز می کردند، به زنان سیاسی باکره برای اینکه گویا به بهشت خیالی شان نروند،
پیش از حلق آویز شدن تجاوز می کردند، همین ها را بگویید؟ نه! می پندارم که یادتان
رفته بود! اینگونه نیست؟
هم اکنون نیز بخت آن را دارید که بگویید؛ چون هنوز هم به
چنین کارهایی سرگرمند؛ ولی، می دانید به شما چه پاسخی خواهند داد؟ چیزی بسان این:
ما همه ی این کارها را محترمانه و بر پایه شرع انور انجام
داده و می دهیم!
نه! خانم یا آقایی که پشت فرنام «سلام ایرانی» پنهان شده
ای! من که ناسزا نگفتم؛ گرچه آن ها سزاوار ناسزاها و تف و توسری و هر آنچه با مردم
کرده اند، هستند! و تا آنجا که به من مربوط است، دستم برسد، پوست شان را درسته
خواهم کند!»*
امروز به گزارش زیر در یکی از رسانه های امپریالیستی
برخوردم که مشت همچشم «یانکی» خود را درباره ی سازمان جاسوسی آن کشور، بسیار
محترمانه و تنها تا اندازه ای باز نموده است. در این گزارش از آن میان، گفته می
شود:
«رییس ”هیات بازرسی سنا“
پیش‌تر از روش‌هایی از شکنجه همانند ”القای حس غرق شدن“ به عنوان اشتباهی سهمگین یاد
کرده بود. کنشگران حقوق بشری، این روش در بازجویی را به عنوان گونه ای از شکنجه
دسته بندی می‌کنند.»
بیگمان «القای حس غرق شدن» یا صاف و ساده، سرِ بازداشت
شده را به زیرِ آب فرو کردن است یا روش های فن آورانه ی دیگری که همان احساس خفگی و
واکنش را در آدمی برمی انگیزاند. برتری بزرگ روش شکنجه ی دومی به آن روش ساده نیز
در این است که قلم بمزدهای رسانه های امپریالیستی با وجدانی آسوده تر می توانند از
واژه ای چون «القاء» سود برده و از بازتاب نفرت انگیز آن در افکار عمومی تا
اندازه ای هم شده، بکاهند. از آن چشمگیرتر، آن است که این "برخورد محترمانه"
هنوز به آرش پذیرش واقعیت شکنجه در زندان های آنجا نیز نیست و به آن از زبان «کنشگران
حقوق بشری ... به عنوان گونه ای از شکنجه»، اشاره ای آبکی می شود. در اینجا، امپریالیست
های آلمانی، هوایِ همچشمان خود در آن سوی اقیانوس اتلس را نگاه داشته اند!
سرانجام، هرچه باشد، هر دو چون زالو از خون و رنج و کار توده های مردم کشورهای خود
و جهان بهره می برند و بیش از این نمی توان و نباید از انتقاد یکی از آن ها به
دیگری چشم داشت. با این همه، می پندارم چنین روشی، اندکی هم شده از فرو بردن سرِ بازداشتی در چاهک پر از گند و گه آقایان، آن هم همراه با ناسزاهای ناموسی و به
مقدساتی که خود اوباش های شکنجه گر کم ترین باوری به هیچکدام شان ندارند، بهتر است!
همین گزارش نشان می دهد که در دوره ی «بَرَک حسین اوباما»
همان شکنجه هایی که به هنگام ریاست جمهوری یکی از کودن ترین رییس جمهورهای همه ی
دوران های ایالات متحد: «جرج دبلیو سی بوش» (و شاید همراه با لیندون جانسون؟) برقرار
شده بود، پی گرفته شده است؛ شکنجه هایی با برنام:
«روش‌های شکنجه ی غیر قانونی»!
خوب! آن خانم یا آقای بگمانم مزدبگیر رژیم تبهکار جمهوری
اسلامی، چنین انتقادهای آبکی محترمانه ای را از من یا نمونه هایی چون من چشم
دارند؟! انتقادهایی که در بهترین حالت به آنجا می انجامد که به عنوان نمونه، دستگاه های «القای حس
خفگی» از «شیطان بزرگ» که اکنون به «سوسن خانم» دگردیسه شده یا همدستانش از جیب
ملتی نگونبخت خریداری کنند تا بجای فرو کردن سرِ بازداشت شده در چاهک آبریزگاه
انگل های پرخور که جز شکم و زیر شکم چیزی بیش نمی شناسند، همان حس خفگی را
محترمانه تر پدید آورند!
نه! از ما چنین انتقادهایی نباید چشم داشت! باد کاشتید؛ اکنون، توفان درو خواهید کرد. بختی دیگر نیز برای نیرنگبازی های تازه نخواهید داشت! دیر نیست آن هنگام که
پاسخ هر پلشتی و تبهکاری تان با واکنش جانانه ی توده های مردم و خلق های ایران زمین روبرو شود! سخن بر سر تیک تیک ساعتِ مرگی است که اگر نیروهای چپ و پیشرو ایران، لحظه را دریابند و در جبهه ای یگانه و نیرومند به وظیفه ی تاریخی خود، بدرستی عمل نمایند، بسی زودتر رخ خواهد داد و رویاهای مگسی تان را با خود به گور خواهید برد!
سرنگون باد رژیم تبهکار جمهوری اسلامی به دست توانای مردم
ایران!
ب. الف. بزرگمهر ۱۵ اسپند ماه ۱۳۹۲
* «سنبه
از آن سو پرزور است و ...»، ب. الف. بزرگمهر، ۱۳ اسپند ماه ۱۳۹۲
***
طرح اتهام هایی تازه علیه «سازمان آگاهی مرکزی» ایالات
متحده
روزنامه نیویورک تایمز می‌نویسد که هیات بازرسی بر «سازمان
آگاهی مرکزی ایالات متحده» («سی. آی. اِی»)، خود از سوی آن سازمان زیر نظر و دیده
بانی قرار داشته است. هیات بازرسی «سنای ایالات متحده» سرگرم فراهم نمودن گزارشی
درباره ی عملکرد «سیا» بوده است.
به گزارش رسانه‌های ایالات متحده، «سازمان آگاهی مرکزی ایالات
متحده» («سی. آی. اِی»)، متهم به مهار و بازرسیِ کار کارمندان هیاتی از سناتورهای
ایالات متحده شده است که وظیفه‌شان بازرسی کار «سازمان سیا» بوده است.
روزنامه «نیویورک تایمز» گزارش داده است که «سی. آی. اِی»
قرار است خود در این باره بپژوهد که آیا کارمندان این سازمان به آگاهی های موجود
در رایانه های دستیاران و منشی‌های سناتورهای ایالات متحده و عضو «هیات بازرسی»
دسترسی پیدا کرده بودند یا نه؟
فراهم نمودن گزارش درباره عملکرد «سازمان سیا»
به گزارش «نیویورک تایمز»، هیات ناظری دربرگیرنده ی چند
سناتور آن کشور سرگرم فراهم نمودن گزارشی کامل و تاکنون منتشر نشده درباره ی شکنجه
و بدرفتاری با مظنونان به شرکت در عملیات تروریستی در زندان‌های ایالات متحده بوده‌اند.
«نیویورک تایمز» در گزارش خود می‌نویسد که
اعضای این هیات بازرسی برای فراهم نمودن گزارش به اسنادی از «سی. آی. اِی» دست یافته‌اند
و «سازمان آگاهی مرکزی ایالات متحده» نیز در برابر برای آگاهی از این جُستار که چه
موردهایی و آگاهی هایی از روند بازجویی زندانیان در دسترس سناتور‌ها قرار دارد،
اقدام به مهار آگاهی های آن ها نموده است.
«هیات بازرسی سنای ایالات متحده» اتهام‌های «سی.
آی. اِی» را نگران‌کننده خوانده‌اند!
«مارک یودال» از اعضای «هیات بازرسی سنای ایالات
متحده» گفت، چنانچه اتهام‌های وارد شده به «سی. آی. اِی» واقعیت داشته باشد،
اقدامی «نگران کننده» در مورد این هیات و همچنین در هماوندی با موازین دموکراتیک ایالات
متحده رخ داده است.
جان مک کین، سناتور پرنفوذ جمهوری خواه نیز در واکنش به
اتهام‌های در میان نهاده شده درباره ی «سی. آی. اِی» گفت:
«در یک کشور دموکراتیک، چنین رویدادهایی نمی‌بایستی رخ
می داد.»
روش های جنجال برانگیز بازجویی
«دیانا فاینستاین»، رییس «هیات بازرسی سنا» از
«حزب دموکرات» این کشور با تایید این خبر اعلام کرده است که «سی. آی. اِی» سرگرم
بررسی این اتهام است. رییس «هیات بازرسی سنا» پیش‌تر از روش‌هایی از شکنجه
همانند "القای حس غرق شدن" به عنوان اشتباهی سهمگین یاد کرده بود. کنشگران
حقوق بشری، این روش در بازجویی را به عنوان گونه ای از شکنجه دسته بندی می‌کنند.
به هنگام ریاست جمهوری باراک اوباما، روش‌های ستیزه برانگیز
بازجویی که از هنگام رییس جمهور پیشین ایالات متحده، جورج بوش پدید آمده بود به
عنوان روش‌های شکنجه ی غیر قانونی، ممنوع اعلام شد.
کاوش های این کمیته بازرسی درباره شکنجه و بدرفتاری با
متهمان به شرکت در عملیات تروریستی در دوران «جرج بوش»، چهار سال بدرازا کشید و کم و بیش، ۴۰ میلیون دلار هزینه در برداشت. این سند ۶ هزار صفحه‌ای به
دلیل مخالفت «جان برنان»، رییس «سی. آی. اِی» هنوز منتشر نشده است. رییس «سی. آی. اِی» به محتوای این گزارش ایراداتی داشت.
برگرفته از «تارنگاشت دویچه وله»
این گزارش رویهمرفته شلخته از سوی اینجانب، پارسی نویسی و
ویرایشی درخور شده است. برجسته نمایی های
متن نیز از آنِ من است. ب. الف.
بزرگمهر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر